 |
T.C.
YARGITAY
6. Hukuk Dairesi
Esas no : 1995/8227
Karar no : 1995/8571
Tarih : 25.9.1995
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
Dava akte aykırılık, fuzuli işgal ve konut ihtiyacı nedeniyle tahliye istemine ilişkindir. Davacı son oturumda davasını akde aykırılığa hassetmiş mahkeme akde aykırılık nedeniyle kiralananın tahliyesine karar vermiş hükmü davalılar temyiz etmiştir.
1-Dosya kapsamına, toplanan delillere hükmün dayandığı gerekçelere ve sözleşmeye aykırı olarak kiralananın devredildiğine göre fuzuli şagil Tuncay G...'ün temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Davalı Sabri O..'ın temyiz itirazına gelince; 6570 sayılı yasanın kapsamına giren yerler için bu yasanın 12.maddesi uyarınca akte aykırılıktan kiracı veya fuzuli şagil hakkında birlikte veya bunlardan istenen hakkında müstakilen tahliye davası açılabilir. Aralarında zorunlu dava arkadaşlığı olmadığı için her ikisi için birlikte dava açma mecburiyeti yoktur. Kiracı için açılacak davada daha önce kiracıya süreli ihtar tebliğ edilerek kiralananın akte uygun hale getirilmesinin istenmesi ve bunun neticesiz kalması şarttır. Fuzuli şagil hakkında açılacak davada böyle bir ihtar tebliği gereği yoktur.
Olayımızda: Davacı, davalı Sabri O...'ın sözleşmeye aykırı olarak kiralananı diğer davalıya devrettiğinden bahisle, davalı Sabri'nin akde aykırılıktan tahliyesini istemiş ise de yukarıda belirtildiği şekilde kiracı aleyhine bu nedenle tahliye kararı verilebilmesi için süreli ihtarın gönderilmesi bunun neticesiz kalması icap eder. Adı geçen davalıya böyle bir ihtar kesine edilmediğine göre davalı Sabri O... hakkında açılan davanın reddine karar vermek gerekirken bu davalı hakkındaki davanın da kabulü doğru olmadığından hükmün bu kısmının bozulması gerekir.
SONUÇ: Yukarıda 1 nolu bentte gösterilen nedenle davalı Tuncay G... 'ün tahliyesi hakkındaki hüküm kısmının ONANMASINA, 2. bentte yazılı nedenle davalı Sabri O..'ın tahliyesine ilişkin hüküm kısmının BOZULMASINA, onanan kısım için temyiz harcı peşin alındığından başkaca harç alınmasına mahal olmadığına, 25.9.1995 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.