 |
T.C.
YARGITAY
6. Hukuk Dairesi
Esas no : 1995/5171
Karar no : 1995/5345
Tarih : 30.5.1995
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
Dava konut ihtiyacı nedeniyle kiralananın tahliyesi istemine ilişkindir. Mahkeme davayı reddetmiş ve hükmü davacı vekili temyiz etmiştir.
Taraflar arasındaki uyuşmazlık, davacının ileri sürdüğü kiralanana konut olarak ihtiyaç duyulduğu iddiasının gerçek ve samimi olup olmadığı noktasındadır. Davacının halen kiralanmış bir evde oturduğu ihtilafsızdır. O evin kiralayan tarafından başkasına satıldığı, yeni malikinin davacının tahliyesini istemekte olduğu, bu sebeple davacının kendi evine yerleşmek zorunluluğunu hissettiği tanıkların birbirini doğrulayan ifadeleri ile sabittir. Davalı tanıkları davacının daha önce kendi dairesinde oturmakta iken oradan ayrılıp kira evine çıktığını, esasen kiralananın bir oda daha küçük olduğunu bildirmişlerdir.
Davacının 1.8.1991 tarihinden beri kirada olduğu ve oradan çıkmasının istendiği bir vakıa olduğuna göre kiraya çıkış zamanındaki şartların değiştiğinin kabulü zorunludur. Davacının gelişinde azalma olduğu iddiasına da karşı çıkılmadığına göre bu hal dahi iddiayı doğrulamaktadır. Bu itibarla ihtiyaç iddiasının gerçek ve samimi olduğunun kabulü gereklidir. Ancak kiralananın ihtiyacına yeterli olmadığı yolundaki savunma ve şahit ifadeleri nazara alınarak mahallinde keşif yapılması ve sonucuna göre bir karar verilmesi gerekirken eksik inceleme ile yazılı şekilde red kararı verilmesi usul ve yasaya aykırı olduğundan hükmün bozulması gerekmiştir.
SONUÇ : Yukarıda açıklanan nedenlerle temyiz itirazlarının kabulü ile HUMK.nun 428.maddesi uyarınca hükmün BOZULMASINA, İstek halinde peşin alınan teniyiz harcının temyiz edene iadesine, 30.5.1995 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.