 |
T.C.
YARGITAY
6. Hukuk Dairesi
E:1995/146
K:1995/232
T:18.01.1995
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
KARAR
Mahalli Mahkemesinden verilmiş bulunan yukarıda tarih ve numarası yazılı tahliye davasına dair karar davalı tarafından süresi içinde temyiz edilmiş olmakla dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği görüşülüp düşünüldü.
Dava iki ihtar nedeni ile tahliye istemidir. Mahkemece tahliyeye karar verilmiş, hüküm davalı tarafından temyiz edilmiştir.
Davacı vekili dava dilekçesinde davalının 01.06.1993-01.06.1994 de keşide isteminde bulunmuştur. 1994 yılı Ocak ayı kirası için 06.01.1994 de keşide edilen ihtar muhatabın adresinden ayrıldığından bahisle davalıya tebliğ edilememiş ve bu husus 21.01.1994 tarihli tutanakta belirtilmiştir. B durumda 1.ihtar hukuki sonuç doğurmaz. 04.05.1994 keşide ve tebliğ tarihli tel ihtarında herhangi bir ay belirtilmeksizin ödenmeyen kira parasının ödenmesi istenmiştir. Telgraf ihtarında açıkça davalının hangi aya ait kira parasını ödeyeceği açıklanmamıştır. Ancak davacı vekili 21.09.1994 tarihli dilekçesinde davalının 1994 yılı Nisan ve mayıs ayları kira paralarını ödemediğini belirtmiş ancak davalı vekili 07.11.1994 tarihli dilekçe ile iddianın genişletilmesine karşı çıkmıştır. HUMK.nun 84.maddesine göre davacı müddeabihi arttıramayacağına ve dava dilekçesinde belirtilmeyen iddialara daha sonra dayanamayacağını davalı dava buna karşı çıktığına göre 05.04.1994 tarihli Nisan ayı ile ilgili olduğu kabul edilse bile olayda 2 haklı ihtar olgusu kabul edilemeyeceğinden yazılı gerekçeyle tahliyeye karar verilmesi hatalı görüldüğünden hükmün bozulması gerekmiştir.
SONUÇ:Yukarıda açıklanan nedenlerle temyiz itirazlarının kabulü ile HUMK.nun 428.maddesi uyarınca hükmün BOZULMASINA, istek halinde peşin alınan temyiz harcının temyiz edene iadesine, 18.01.1995 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.
