 |
T.C.
YARGITAY
6. Hukuk Dairesi
Esas no : 1995/12579
Karar no : 1995/12612
Tarih : 26.12.1995
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
Dava konut ihtiyacı nedeniyle kiralananın tahliyesi istemine ilişkindir. Mahkeme davayı reddetmiş hüküm davacı vekilince temyiz edilmiştir.
Taraflar arasındaki uyuşmazlık ihtiyaç iddiasının samimi olup olmadığı hususunda toplanmaktadır. Davacı vekili dava dilekçesinde müvekkilesinin kalp hastası olup devamlı kalp pili kullandığını kirada bulunduğu meskenin asansörsüz olması nedeniyle sağlığına zarar verdiğini kiralananın asansörlü olduğunu ileri sürerek konut ihtiyacı nedeniyle kiralananın tahliyesini istemiştir.
Davalı ihtiyaç iddiasının samimi olmadığını yaşlı olan davacının kiralananda tek başına oturamayacağını, davanın reddini savunmuştur.
Konut ihtiyacına dayanan tahliye davasında ihtiyaçlının kirada oturması ihtiyacın varlığına karine teşkil eder. Ancak karinenin aksinin davalı tarafça ispatı mümkündür. Davacının kirada oturduğu ihtilafsızdır. Malikin kendisine ait yerde oturması yasal hakkıdır. Kiralananın asansörünün bozulacağı varsayımına dayanarak davacının ihtiyaç iddiasında samimi olmadığı görüşü ile davanın reddi doğru değildir. Davalı iddianın aksine bir delilde getirmemiş bulunduğuna göre ihtiyaç iddiasının varlığını kabulle kiralananın tahliyesine karar, verilmesi gerekirken yazılı gerekçeyle red karar verilmesi,
Usul ve kanuna aykırı, olduğundan hükmün bozulması gerekmiştir.
SONUÇ:Yukarıda açıklanan nedenlerle temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün HUMK'nun 428.maddesi uyarınca BOZULMASINA, istek halinde peşin alınan temyiz harcının temyiz edene iadesine, 26.12.1995 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.