KARAR ÖZETİ: Borçlar Kanununun 260. maddesi uyarınca temerrüt sebebine dayalı tahliye davasının, kiralayan tarafından açılması gerekir. Kiralayan durumunda olmayan malik veya yeni iktisap eden kimsenin, önceden kiracıya ihbar göndererek malik olduğunu ve kira bedellerinin bundan sonra kendisine ödenmesini ihbar etmesi ve bu ihtarın sonuçsuz kalması halinde dava açması gerekir.

 

 

Mahalli mahkemesinden verilmiş bulunan tahliye ve alacak davasına dair karar, davalı tarafından süresi içinde temyiz edilmiş olmakla; dosyadaki bütün kağıtlar okunup, gereği görüşülüp düşünüldü:

 

Dava, ihtiyaç ve temerrüt nedeniyle kiralananın tahliyesi ve ödenmeyen kira alacağının tahsili istemine ilişkindir. Mahkemece, istem gibi karar verilmiş ve hüküm davalı tarafından temyiz olunmuştur.

 

1- Dosya kapsamına, hükmün dayandığı gerekçelere, aylık kira miktarına karşı çıkılmadığının ve eksik ödeme halinin ikrar olunduğunun anlaşılmasına göre, davalının alacak kararına yönelik temyiz itirazları yerinde değildir.

 

2- Bk.nun 260. maddesi uyarınca temerrüt sebebine dayalı tahliye davasını kiralayanın açması gerekir. kiralayan durumunda olmayan malik veya kiralananı sonradan iktisap eden kimsenin, önceden kiracıya ihbar göndererek malik olduğunu, kira bedellerinin bundan sonra kendisine ödenmesini istemesi, bu sonuçsuz kalırsa şartlara haiz-temerrüt ihtarı tebliğ ettirmesi, ondan sonra dava açması gerekir. Dava hakkına ilişkin bu hususun mahkemece kendiliğinden gözetilmesi icabeder. Kiracıya tebliğ edilen ihtarın yasal şartları taşıması, istenen kira parasının muaccel olması ve bu kira bedelinin en az verilen otuz günlük süre içinde ödenmemiş olması gerekir. Kira parası, götürülüp kiralayanın ayağında ödenmesi gereken borçlardan olduğundan, ona götürülerek elden verilmesi veya masrafı kiracıya ait olmak şartıyla konutta ödemeli olarak gönderilmesi gerekir. Buna uygun olmayan ödemeler yasal değildir. Ancak buna aykırı bir ödeme teamülü taraflar arasında yerleşmişse ona uygun ödeme de geçerli sayılır. Kiracı veya kiralayanın temerrüdü bu esaslara göre çözümlenir.

 

Olayımızda davacı; davalının 1995 Haziran, Temmuz ve Ağustos aylarında aylık kira bedellerini eksik ödediğini, bu yeri kız kardeşine tahsis edeceğini iddia ederek, kiralananın tahliyesini istemiştir. Dilekçedeki bu iddialara göre kiralananın tahliyesinin temerrüt ve ihtiyaç sebeplerine dayandığının kabulü gerekir. Ancak davacı, gerek dilekçesinde, gerekse duruşmadaki açıklamalarında ödenmeyen kira paraları için davalıya süre tanıyarak ihtarda bulunduğunu veya icraya başvurarak ihtarlı ödeme emri tebliğ ettirdiğini iddia etmediğinden yukarıda da açıklandığı gibi temerrüt olgusunun gerçekleştiğini kabul etmek mümkün değildir.

 

Dava dilekçesindeki açıklamalardan, kiralananın tahliyesinin kız kardeşinin ihtiyacı sebebiyle istendiğinin kabul edilmesi halinde, bu davanın da kabul edilmesi mümkün değildir. Zira 6570 sayılı Yasa, ancak bir kişinin kendisi, eşi veya çocuklarının ihtiyaçları için tahliye istenebileceğini düzenlemiştir. Kardeşin ihtiyacı için tahliye istenemez.

 

Yukarıda açıklanan nedenlerle tahliye davasının reddine karar verilmesi gerekirken, yazılı gerekçelerle tahliye kararı verilmesi hatalı olduğundan hükmün bozulması gerekmiştir.

 

SONUÇ Yukarıda 1. bentte yazılı nedenle alacağın tahsili kararının (ONANMASINA), 2. bentte yazılı sebeplerle tahliyeye ilişkin kısmının (BOZULMASINA) ve onanan kısım için istek halinde temyiz giderinin temyiz edene iadesine, 30.10.1 995 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.

 

 

Diğer Bölümlerimiz +
Tüm Hukuki NET forumları + Hukuki Portal + Hukuk Haberleri + Sözleşme ve dilekçe örnekleri + Mevzuat ve bilimsel incelemeler + Hukukçu Blogları + Avukat ilanları + Videolar + Linkler + Ansiklopedi ve Sözlük +

İçtihat Arşivi  Eski içtihat dizini

Yargıtay Kararları 2007 2006 2005 2004 2003 2002 2001 1999 1998 1997 1996 1995 1994 1993 1992 1991 1990 1989 1988 1987 1986 1985 1984 1983 1982 1981 1980 1979 1978 1977 1976 1975 1974 1973 1927-1972