 |
T.C.
YARGITAY
6. Hukuk Dairesi
Esas no : 1994/6212
Karar no : 1994/6376
Tarih : 13.06.1994
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVA : Dava taahhüt nedeniyle kiralananın tahliyesi istemine ilişkindir. Mahkeme davayı reddetmiş hükmü davacı vekili temyiz etmiştir.
KARAR : Davacılar vekili davalının 1.1.1993 başlangıç tarihli son kira sözleşmesinin özel şartlar kısmında aktin sonunda kiralananı tahliye edeceğini kabul ettiği halde tahliye etmediğini belirterek taahhüt nedeniyle kiralananın tahliyesini istemiştir. Taraflar arasında yapılan 1.1.1988 başlangıç tarihli ve 1 yıl süreli kira sözleşmesinin özel şartlarının 2. maddesi kiracının kira aktinin hitamında ilk haliyle boş olarak kiralananı tahliye edeceği kabul edilmiştir. 4.10.1994 tarih ve 15/28/20 sayılı İçtihadi Birleştirme Kararı'na göre ilk kira sözleşmesine konan tahliye taahhüdü serbest irade mahsulü olmadığından Borçlar Kanunu'nun 19. maddesi gereğince geçerli değildir. Daha sonraki yıllarda da düzenlenen ve taraflar arasındaki yapılan sözleşmelerinin 2. maddesinde de kiralananın kira aktinin hitamında tahliye edileceği kabul edilmiştir. Dairemizin yıllardan beri devam eden istikrarlı uygulamalarına göre tahliye taahhütlerinin tevali etmesi bu taahhütnamelerin geçersizliği için başlıca bir neden olarak kabul edilemeyeceği gibi kiralayanın kötü niyetli olduğunu göstermez. Maddi bir olguyla ilgili bulunan ve her sözleşmede alınan tahliye taahhüdünün davacının kötü niyet kuralına aykırı olarak davrandığı olgusu davalı tarafından somut delillerle de kanıtlanmış değildir. Bu bakımdan tahliye taahhüdünün geçerli olduğunun kabülüyle kiralananın tahliyesine karar verilmesi gerekirken yazılı gerekçeyle davanın reddi hatalı görüldüğünden hükmün bozulması gerekmiştir.
SONUÇ : Yukarıda açıklanan nedenlerle temyiz itirazlarının kabulü ile H.M.U.K.nun 428. maddesi uyarınca hükmün BOZULMASINA, istek halinde peşin alınan temyiz harcının temyiz edene iadesine 13.06.1994 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.