 |
T.C.
YARGITAY
6. Hukuk Dairesi
E. 1994/11935
K. 1994/12191
T. 1.12.1994
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
KİRALANAN TAŞINMAZIN SÖZLEŞMEYE
AYKIRI KULLANILMASI
İSTEK DIŞI KARAR VERİLMESİ
KARAR ÖZETİ: Davada; taşınmazın, davalıya doktor muayenehanesi olarak kiraya verildiği, fakat kiracının o yeri 3-4 doktorla birlikte çalıştıkları bir poliklinik haline getirdikleri ve sözleşmeye aykırı kullanımdan vazgeçmesi için yapılan ihtarın etkisiz kaldığı ileri sürülerek, sözleşmenin bozulması (feshi) ile kiralananın boşaltılması istenmesi halinde; davanın yasal dayanağını Borçlar Kanununun 256. maddesi hükmü oluşturur. Bu nedenle, sözleşmeye aykırılık durumu olup olmadığının taraf kanıtları toplanarak değerlendirilmesi gerekir: İstek dışına çıkılarak 634 sayılı Kat Mülkiyeti Yasası hükümlerinin uygulanması doğru değildir.
(818 s.BK.m.256)
(1086 s. HUMK. m. 74)
Mahalli mahkemesinden verilmiş bulunan tahliye davasına dair karar, davalı tarafından süresi içinde temyiz edilmiş olmakla; dosyadaki bütün kağıtlar okunup, gereği görüşülüp düşünüldü:
Dava, akde aykırılık nedeni ile akdin feshi ve kiralananın tahliyesi istemidir. Mahkemece, 634 sayılı Yasa hükümleri karşısında kiralananın tahliyesine karar verilmiş ve hüküm davalı tarafından temyiz olunmuştur.
Davacı vekili; kiralananın 1.2.1993 başlangıç tarihli ve beş yıl süreli yazılı sözleşme ile davalıya doktor muayenehanesi olarak kiraya verildiğini ve fakat kiracının o yeri 3-4 doktorun birlikte çalıştıkları bir poliklinik haline getirdiğini, akde aykırı kullanımdan vazgeçmesi için yapılan ihtarın sonuç vermediğini iddia ile bu davayı açmıştır.
Davalı taraf; akde aykırı kullanım olmadığını, gerek davacının gerekse apartman yönetiminin bu şekilde kullanıma izin verdiğini, davacının istediği fazla kira parasının kabul edilmemesinin bu davaya sebep olduğunu savunarak, davanın reddini istemiştir.
Dava dilekçesindeki açıklamalar karşısında davanın yasal dayanağının Borçlar Kanununun 256. maddesi oluşturmaktadır. 0 çerçevede iddia ve savunma üzerinde durularak, akde aykırılık durumu olup olmadığının taraf .delilleri toplanarak değerlendirilmesi icabeder. Kullanım şeklinin 634 sayılı Yasaya uygun olup olmaması bu davada önemli değildir. Kullanım o yasaya uygun olsa bile önemli olan kullanımda akde uygunsuzluk olup olmadığı ve varsa o uygunsuzluğun ihtara rağmen giderilip giderilmediğidir.
Bu itibarla, davadaki iddiaya bağlı kalınarak inceleme yapılıp sonucuna göre bir karar verilmesi gerekirken, talep dışına çıkılarak 634 sayılı Yasanın 24 ve 33. maddeleri çerçevesinde yazılı gerekçelerle tahliyeye karar verilmesi usul ve yasaya aykırıdır. Hüküm bu nedenle bozulmalıdır.
Sonuç Temyiz edilen hükmün yukarıda açıklanan nedenle (BOZULMASINA), istek halinde peşin alınan temyiz harcının temyiz edene iadesine, 1.12.1994 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.
