 |
T.C.
YARGITAY
6. Hukuk Dairesi
E. 1993/8530
K. 1993/8717
T. 20.9.1993
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
İŞYERİ İHTİYACI NEDENİYLE TAHLİYE
KARAR ÖZETİ Dinlenen tanıklar ihtiyaç iddiasını doğrulamışlardır Davacılar, kiralanan taşınmazın hemen altındaki bodrum katta mobilya imalatı yaptıklarına göre, bunun hemen üstündeki dava konusu kiralanan taşınmazı, imal ettikleri mobilyaları teşhir ve satış yeri olarak kullanmak istemelerinde ticari faaliyetin genişletilmesi biçiminde kabulüne olanak yoktur. Bu nedenle ihtiyaç iddiası gerçek ve samimi niteliktedir.
(6570 s. GKK. m. 7/c)
Mahalli mahkemesinden verilmiş bulunan tahliye davasına dair karar, davacılar tarafından süresi içinde temyiz edilmiş olmakla; dosyadaki bütün kağıtlar okunup, gereği görüşülüp düşünüldü:
Dava, iş yen ihtiyacı nedeniyle kiralananın tahliyesi istemine ilişkin olup mahkemece davanın reddine karar verilmiştir. Hüküm, davacı tarafça temyiz edilmiştir.
Davacılar vekili, müvekkillerinin kiralananı iş yeri olarak kullanacaklarını belirterek tahliye isteminde bulunmuş, yargılamada müvekkillerinin kiralananın altında bodrum katta mobilya imalatı yaptıklarını, kiralananda imal ettikleri mobilyaları pazarlayacakları hususunu açıklığa kavuşturmuştur.
Davalı taraf; ihtiyaç iddiasının samimi olmadığını amacın, aşırı kira parası olduğunu, ticaretin genişletilmesi isteminin tahliye nedeni olamayacağını savunmuştur.
Dinlenen davacı tanıkları ihtiyaç iddiasını doğrulamışlardır. Yapılan keşifte, davacıların 50 m2. genişliğindeki kiralananın altında bulunan bodrum katta mobilya imalatı yaptıkları kiralananda ise bu mobilyaların teşhir ve satışının yapılacağı bilirkişi tarafından ifade edilmiştir. Her ne kadar bilirkişi raporunda boyutlu biçimde imal edilen mobilyaların teşhir ve satışının zeminde çok daha geniş mağazalarda yapılmasının daha elverişli olduğunu ifade etmişse de bu değerlendirmeyi ihtiyaçlı aleyhine yorumlamak mümkün değildir. Aslında 50 m2.lik yerde mobilya teşhiri ve satışı yapılabilir, kaldı ki kiralananın altında imalat yapan davacıların hemen onun üstünde bulunan kiralananı satış ve teşhir yeri olarak kullanmaları yapılan işin niteliğine ve amacına daha uygun düşmektedir. Teşhir ve satış işini ticari faaliyetin genişletilmesi şeklinde değerlendirilmesi mümkün değildir. Tüm dosya kapsamına göre ihtiyaç iddiasının gerçek ve samimi olduğunun kabulü ile tahliye kararı vermek gerekirken, yazılı şekilde red kararı verilmesi hatalı bulunduğundan hükmün bozulması gerekmiştir.
SONUÇ Yukarıda açıklanan nedenlerle temyiz itirazlarının kabulü ile HUMK.nun 428. maddesi uyarınca hükmün (BOZULMASINA), istek halinde peşin alınan temyiz harcının temyiz edene iadesine, 20.9.1993 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.
