 |
T.C.
YARGITAY
6. Hukuk Dairesi
E. 1993/1349
K. 1993/1693
T. 15.2.1993
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
(İşhanında bulunan bağımsız bölümler)
KARAR ÖZETİ Ortaklığın giderilmesi istenen iş hanında kat mülkiyeti oluşturulduğundan, bağımsız bölümlerin ayrı ayrı değerlendirilmesi ve ayrı ayrı satılmalarına karar verilmesi gerekir.
(634 s. KMK.)
Mahalli mahkemesinden verilmiş bulunan izaleyi şuyu davasına dair karar,. davalı ve karşı davacı tarafından süresi içinde temyiz edilmiş olmakla; dosyadaki bütün kağıtlar okunup, gereği görüşülüp düşünüldü:
Dava, 17 parsel sayılı taşınmazdaki bağımsız bölümlerin satış sureti ile ortaklığın giderilmesine ilişkin olup mahkeme, 17 nolu parsel üzerindeki bölümlerin tümünün satılmasına karar vermiş karar davalı tarafça temyiz edilmiştir.
Davacılar açmış oldukları bu davada, 17 nolu parseldeki taşınmazın 4-5 nolu bağımsız bölümlerin satışını talep etmişler İstanbul 6. Sulh Hukuk Mahkemesi'nin 1990/1785 esas sayılı dosyasında da paydaş davacı M. Kemal, diğer paydaşlar aleyhine açmış olduğu davada 17 nolu parseldeki tüm bağımsız bölümlerin satışını talep etmiş ve her iki dava dosyası HUMK.nun 45. maddesi gereğince birleştirilmek sureti ile birlikte görülmüştür. Taşınmaza ait tapu kaydına göre arsa paylan belirlenmek sureti ile kat mülkiyetine çevrilmiş olduğu anlaşılmıştır. Mahkeme, 17 parsel sayılı kargir iş hanının tamamının açık artırma yolu ile ortaklığın giderilmesine karar vermiştir. Bilirkişi her katın değerini tek olarak belirlemiş olup, diğerleri birbirlerinden farklı olan her bağımsız bölümün değerlerini ayrı ayrı saptamamıştır. Bu itibarla tüm binanın tek başına satılması doğru değildir. Bağımsız bölümlerin ayrı ayrı değerlerinin belirlenmesi ve ayrı ayrı satılmalarına karar verilmesi gerekirken 17 nolu parselin tamamının satılmasına karar verilmesi hatalı görüldüğünden hükmün bozulması gerekmiştir.
SONUÇ Yukarıda açıklanan nedenlerle temyiz itirazlarının kabulü ile HUMK.nun 428. maddesi uyarınca hükmün (BOZULMASINA), istek halinde peşin alınan temyiz harcının temyiz edene iadesine, 15.2.1993 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.
