KARAR ÖZETİ 6570 sayılı Yasanın 7/ç maddesi, belediyece kiraya verilen taşınmazlar hakkında da uygulanır.

 

Mahalli mahkemesinden verilmiş bulunan tahliye davasına dair karar davacı tarafından süresi içinde temyiz edilmiş olmakla; dosyadaki bütün kağıtlar okunup, gereği görüşülüp düşünüldü:

 

Dava, imar planı uygulaması gereği olarak kiralananın tahliyesi istemine ilişkindir. Mahkeme, davayı reddetmiş; hüküm, davacı vekili tarafından temyiz olunmuştur.

 

Davacı vekili; kiralanan ile civarındaki binaların bulunduğu alanın, Kültür ve Tabiat Varlıkları Yüksek Kurulu'nun kararı gereği olarak yıkılmasına belediye encümenince karar verildiğini, bu kararın yerine getirilebilmesi için kiralananın tahliyesi gerektiğini ileri sürerek tahliye isteminde bulunmuştur.

 

Davalı vekili, tahliye için yasanın öngördüğü sebeplerden hiçbirinin mevcut olmadığını ileri sürerek davanın reddini istemiştir.

 

6570 sayılı Yasanın 7/ç maddesi, kiralananın esaslı ve imar amaçlı olarak tadili yada yeniden inşa için kiralananın tahliyesinin mümkün olduğunu kabul etmiştir. Bu nedenle tahliye kararı verilebilmesi için yapılması düşünülen esaslı tadilat ya da inşaatın tasdikli projeye bağlanmış olması gerektiği; tadilatlarda, tadil işlerinin imar amaçlı ve esaslı olduğunun bilirkişi marifetiyle tesbitinin gerektiği yerleşmiş Yargıtay kararları ile kabul edilmektedir. Kesinleşmiş ve uygulanması yolunda belediye encümen kararı bulunan imar planının uygulanabilmesi için yıkılması gereken belediye kiralananları içinde 6570 sayılı Yasanın 7/ç maddesine göre işlem yapılması gerektiği kanunun amacına ve düzenleme şekline uygun bulunmakta ve uygulama bu şekilde sürdürülegelmektedir.

 

Olayda; davacı davalı ile olan kira sözleşmesinin sonunda süresinde dava açtığına göre İzmir Bir Nolu Kültür ve Tabiat Varlıklarını Koruma kararı ile belediye encümen kararına konu edilen kilise önüne düşen ve kiralananı da içine alan alanın kesinleşmiş imar planındaki durumunun saptanması ve o imar planına uygunluğunun sağlanması için kiralananın yıkılması gerekip gerekmediğinin saptanması ve sonucuna göre bir karar verilmesi gerekir. Bu esaslardan zuhül olunarak eksik inceleme ile ve davanın neticelenmesinde hataya düşülerek yazılı şekilde red kararı verilmesi doğru olmadığından hükmün bozulması gerekmiştir.

 

SONUÇ Yukarıda açıklanan nedenlerle temyiz itirazlarının kabulü ile HUMK.nun 428. maddesi uyarınca hükmün(BOZULMASINA), istek halinde peşin alınan temyiz harcının temyiz edene iadesine, 9.11.1993 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.

 

 

Diğer Bölümlerimiz +
Tüm Hukuki NET forumları + Hukuki Portal + Hukuk Haberleri + Sözleşme ve dilekçe örnekleri + Mevzuat ve bilimsel incelemeler + Hukukçu Blogları + Avukat ilanları + Videolar + Linkler + Ansiklopedi ve Sözlük +

İçtihat Arşivi  Eski içtihat dizini

Yargıtay Kararları 2007 2006 2005 2004 2003 2002 2001 1999 1998 1997 1996 1995 1994 1993 1992 1991 1990 1989 1988 1987 1986 1985 1984 1983 1982 1981 1980 1979 1978 1977 1976 1975 1974 1973 1927-1972