 |
T.C.
YARGITAY
6. Hukuk Dairesi
E. 1992/7962
K. 19921/396
T. 30.6.1992
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
MUSAKKAF GAYRİMENKUL
KİRA SÖZLEŞMESİ
ÖZET 6570 sayılı Yasanın 1. maddesi; belediye teşkilatı olan yerlerle, iskele, liman ve istasyonlardaki musakkaf gayri menkullerin kiralanmalarında, kiralayanlarla kiracı arasındaki hukuki münasebetlerde bu kanun ile Borçlar Kanununun buna aykırı olmayan hükümlerinin tatbiki gerektiğini açıkça belirtmiştir.
(6570 e. GKK. m. 1)
Mahalli mahkemesinden verilmiş bulunan tahliye davasına dair karar, davalı tarafından süresi içinde temyiz edilmiş olmakla; dosyadaki bütün kağıtlar okunup, gereği görüşülüp düşünüldü:
Dava, iki haklı ihtar nedeniyle kiralananın tahliyesi isteminden ibarettir. Mahkeme, davayı kabul etmiş; hüküm, davalı tarafından temyiz olunmuştur.
6570 sayılı Yasanın 1. maddesi; belediye teşkilatı olan yerlerle, iskele, liman ve istasyonlardaki musakkaf gayri menkullerin kiralanmalarında, kiralayanlarla kiracı arasındaki hukuki münasebetlerde bu kanun ile BK.nun buna aykırı olmayan hükümlerinin tatbiki gerektiğini açıkça belirtmiştir. Taraflar arasındaki yazılı kira sözleşmesi 30.12.1988 başlangıç tarihli ve bir yıl süreli olarak 500 m2 genişlikteki boş arsaya ilişkindir. Bu sebeple bu sözleşme ile ilgili uyuşmazlıkta 6570 sayılı Yasanın 7/e maddesinin uygulama yen bulunmamaktadır. Dava bu sebeple açıldığına göre dinlenemez. Bu yüzden davanın reddi gerekirken yazılı şekilde tahliye kararı verilmesi usul ve yasaya aykırıdır. Hüküm bu nedenle bozulmalıdır.
SONUÇ: Temyiz olunan hükmün yukarıda açıklanan nedenle BOZULMASINA, istek halinde peşin alınan temyiz harcının temyiz edene iadesine, 30.6.1992 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.
|
