 |
T.C.
YARGITAY
6. Hukuk Dairesi
E: 1992/6592
K: 1992/6944
T: 25.05.1992
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVA : Mahalli Mahkemesinden verilmiş bulunan yukarıda tarih ve numarası yazılı tahliye davasına dair karar davalı tarafından süresi içinde temyiz edilmiş olmakla dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
KARAR : Dava iki haklı ihtar nedeniyle kiralananın tahliyesi istemine ilişkindir. Mahkeme davayı kabul etmiş hükmü davalı vekili temyiz etmiştir,
Bir kira yılı içinde yapılmış iki haklı ihtara dayanan tahliye davalarında ihtarların bir kira yılı içinde muaccel hale gelmiş (istenebilir durumu almış) değişik ayların kirasına ilişkin olarak en az iki defa kiracıya tebliğ edilmesi haklılığı içinde ödemelerin ihtarların tebliğinden önce yapılmaması şarttır. Tebliğden sonra yapılan ödemelerin hukuki değeri yoktur. İhtarlar tebliğ ile hukuki sonuç doğuracağından ödemelerde tebliğ tarihinin esas alınması şarttır. Keşide tarihi sadece muacceliyet bakımından önem taşımaktadır. Zira muaccel olmayan (henüz ödenmesi gerekmeyen) kira parasının istenmesi mümkün değildir.
Olayımızda: Taraflar arasındaki kira sözleşmesinin başlangıç tarihi ve süresi karşısında, 1.1.1991-1.1.1992 kira yılı işinde 2 haklı ihtar olgusunun gerçekleşip gerçekleşmediği uyuşmazlık konusudur. Kira paralarının daha önceden alınmış ve kaldırılmadığı anlaşılan ödeme yeri tayini kararı sebebiyle emlak bankası Çemberlitaş şubesinde açılan hesaba ödenmekte olduğu uyuşmazlık konusu değildir. İhtarnamelere konu edilen aylara ait kira paralarının ihtarnamelerin keşide ve tebliğ tarihlerinden önce ödeme yeri banka hesabına yatırılmak üzere aynı bankanın Topkapı şubesine ödendiği anlaşılmaktadır. Hesaba girilmek üzere bankaya yapılan ödeme o tarih itibariyle davalıyı borcundan kurtarır. Paranın asıl hesaba girmesi için aradan geçen süre bankanın kendi işlemlerinden kaynaklanmaktadır. Bu itibarla paranın hesaba girdiği tarih esas alınamaz. Böylece belirtilen, kira yılı içinde 2 haklı ihtar olgusunun gerçekleşmediği nazara alınıp davanın reddi gerekirken aksi görüşle tahliyeye karar verilmesi isabetsiz olmuştur. Hüküm bu nedenle bozulmalıdır.
SONUÇ: : Yukarıda açıklanan nedenlerle temyiz itirazlarının kabulü ile HUMK.nun 428. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 25.5.1992 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.
|
