T.C.YARGITAY6. Hukuk DairesiE. 1992/443K. 1992/1206T. 30.1.1992
Yargıtay içtihatları bölümü

Yargıtay Kararı

KİRA SÖZLEŞMESİ FESHİ İHBAR

ÖZET: Sözleşme yıllar öncesinde yapıldığına göre ilk kiralama süresinin sonunda 6570 sayılı Yasanın 11. maddesi gereği olarak yıldan yıla yenilene gelmiştir. Davadan evvelki son yenilemenin 1.10.1989 tarihinde olduğu anlaşılmaktadır. Davalının da aynı savunmada bulunmuş olması karşısında aktin her yılın Ekim ayı başlarında yıldan yıla yenilendiğinin kabulü icap eder. Son yenilemeden önce feshi ihbarda bulunulmadığı ve 30.9.1989 tarihinden itibaren bir ay içersinde dava açılmadığından süresinde açılmayan davanın reddi gerekir.(6570 s. GKK. m. 11)

Mahalli mahkemesinden verilmiş bulunan tahliye davasına dair karar davalı tarafından süresi içinde temyiz edilmiş olmakla; dosyadaki bütün kağıtlar okunup, gereği görüşülüp düşünüldü:

Dava, konut ihtiyacı nedeniyle kiralananın tahliyesi istemine ilişkindir. Mahkeme, 4635 parsel sayılı taşınmaz hakkındaki davanın reddine, 4686 parsel sayılı taşınmaz hakkındaki davanın kabulüne karar vermiş; hüküm, tahliye kararına yönelik olarak davalı vekili tarafından temyiz olunmuştur.

1– Dava konusu 4635 parsel sayılı taşınmaz hakkındaki davanın reddedilmesi sebebiyle davacı temyiz isteminde bulunmamıştır. Kiralananın iki ayrı parselden oluşmasına rağmen yazlık bağ evi olarak kullanılmak amacı ile bir bütün halinde tek bir sözleşme ile kiralanmış olması karşısında ayrı sözleşmeler söz konusu imiş gibi ve kısmi tahliyeden söz edilmeksizin kiralananın bir kısmı hakkındaki davanın reddi doğru değil ise de, davacının temyiz istemi bulunmadığından bu yön aleyhe bozma nedeni yapılmamıştır.

2–4635 ve 4636 parsel sayılı taşınmazlardan oluşan ve birinin üzerindeki iki katlı ev sebebiyle yazlık yayla evi ve bağı olarak kullanılmak amacıyla kiralandığı tarafların açıklamalarından ve bilirkişi mütalaasından anlaşılan kiralananın belirtilen vasfı, kiralama amacı ve özellikle belediye sınırları içerisinde musakkaf taşınmaza ilişkin olması sebebiyle kira ilişkisinin 6570 sayılı Yasaya tabi olduğunun kabulü gerekmektedir. Davacı bu gibi yerlerin kiralamalarının mevsimlik olduğunu, Haziran ayı başında başlayan kira ilişkilerinin Eylül ayı sonunda bittiğini belirtmiştir. Sözleşme yıllar öncesinde yapıldığına göre ilk kiralama süresinin sonunda 6570 sayılı Yasanın 11. maddesi gereği olarak yıldan yıla yenilene gelmiştir. Bu sebeple bu davadan evvelki son yenilemenin 1.10.1989 tarihinde olduğu anlaşılmaktadır. Davalının da aynı savunmada bulunmuş olması karşısında aktin her yılın ekim ayı başlarında yıldan yıla yenilendiğinin kabulü icap eder. Hal böyle olunca son yenilemeden önce feshi ihbarda bulunulmamış olması ve 30.9.1989 tarihinden itibaren bir ay içerisinde dava açılmamış bulunması karşısında süresinde açılmayan davanın reddi gerekir. Bundan Zuhal olunarak davanın süresinde kabulü ile yazılı şekilde tahliye kararı verilmesi usul ve yasaya aykırıdır..

SONUÇ: : Yukarıda 2 nolu bentte yazılı nedenle hükmün tahliyeye yönelik kısmının BOZULMASINA, 30.1.1992 tarihinde oybirliği ile karar verildi.