 |
T.C.
YARGITAY
6. Hukuk Dairesi
E. 1992/2875
K. 1992/3295
T. 5.3.1992 Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
TAHLİYE DAVASI
MABET OLARAK NİTELEME
ÖZET: Kiralananın mabet olarak nitelendirilmesi ve 6570 sayılı Yasanın 1. maddesiyle kiralanması yasaklanan yerlerden kabul edilmesi, bu nedenle de aktin iptaline karar verilmesi yasaya aykırıdır.
(6570 s. GKK. m. 1, 7)
Mahalli Mahkemesinden verilmiş bulunan tahliye davasına dair karar davalı tarafından süresi içinde temyiz edilmiş olmakla; dosyadaki bütün kağıtlar okunup, gereği görüşülüp düşünüldü:
Dava, ihtiyaç nedeniyle kiralananın tahliyesi istemine ilişkindir. Mahkeme, akdin feshine karar vermiş; hükmü, davalı vekili temyiz etmiştir.
Davacı vekili çarşı cami altındaki dükkanın davalının icarında bulunduğunu, caminin ibadete açık kısmının yetersiz hale geldiğini, bu nedenle bu kiralanan ile civarındaki diğer dükkanların boşaltılarak mescit haline dönüştüreceğine ve ihtiyaca tahsis edileceğini iddia ederek süresinde açtığı bu davayla kiralananın tahliyesini istemiştir.
Davalı, davacı derneğin dava hakkı bulunmadığını, esasen caminin ihtiyaca yeterli bulunduğunu savunarak davanın reddini istemiştir.
Taraflar arasındaki kira sözleşmesi yazılıdır. Sözleşmenin şartları, süresi bakımından taraflar arasında bir uyuşmazlık yoktur. Sözleşmede kiralanan çarşı camii pasajında dükkan olarak nitelendirilmiştir. Davacı sözleşmenin tarafı olup kiralayan durumunda bulunduğundan dava açma hakkının olduğu ortadadır.
6570 sayılı Yasanın 1. maddesi, mabetlerin kiraya verilemeyeceği ve ibadethane haricinde hiç bir iş için kullanılamayacağı hükmünü taşımaktadır. Ancak, dava konusu edilen kiralanan dükkanın ibadete açık mabet olmadığı, gerek inşa tarzı gerek kullanma amacı gerekse kiralamadaki nitelendirilmesi karşısında tamamen mabet ve ibadethane dışında, caminin harcamalarını karşılayacak gelir sağlayıcı eklerinden olduğu ortadadır. Bu itibarla kiralananın mabet olarak nitelendirilmesi ve 6570 sayılı Yasanın 1. maddeyle kiralanması yasaklanan yerlerden kabul edilmesi, bu nedenle de aktin iptaline karar verilmesi yasaya aykırıdır. Mahkemece yapılacak iş 6570 sayılı Yasanın 7. maddesine göre açılmış dava yönünden tüm taraf delillerini toplayıp değerlendirerek sonucuna göre karar vermektir. Bu yolda işlem yapılmadan yazılı gerekçelerle sözleşmenin iptali suretiyle tahliyeye karar verilmesi isabetsiz bulunduğundan hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: : Yukarıda açıklanan nedenlerle temyiz itirazlarının kabulü ile HUMK.nun 428. maddesi uyarınca' hükmün BOZULMASINA, istek halinde peşin alınan temyiz harcının temyiz edene iadesine, 5.3.1992 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.
|