 |
T.C.
YARGITAY
6. Hukuk Dairesi
E. 1992/2393
K. 1992/2782
T. 25.2.1992
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
(Babanın ihtiyacı)
ÖZET : İhtiyaç sebebine dayanan tahliye davasının aktin sonunda ve bir ay içinde açılması gerekir. Babanın ihtiyacı için tahliye istenemez.
(8185. BK. m. 262)
(6570 s. GKK. m. 7)
Mahalli mahkemesinden verilmiş bulunan tahliye davasına dair karar davalı tarafından süresi içinde temyiz edilmiş olmakla; dosyadaki bütün kağıtlar okunup, gereği görüşülüp düşünüldü:
Dava; konut ihtiyacı nedeniyle kiralananın tahliyesi istemine ilişkindir. Mahkeme, davayı kabul etmiş; hüküm, davalı vekili tarafından temyiz olunmuştur.
Davacılar vekili; davalının 1987 yılından beri kiralananda kiracı olduğunu iddia ederek tahliye istemiştir. Aktin başlangıç tarihi ve özellikle süresi hakkında herhangi bir açıklamada bulunmamıştır. Davalının da bu konuda bir açıklama getirmediği anlaşılmaktadır. İhtiyaç sebebine dayanan tahliye davasının aktin sonunda ve bir ay içinde açılması gerektiğinden aktin başının ve süresinin bilinmesi zorunludur. Eğer akit süresiz ise BK.nun 262. maddesindeki sürelere uyarak davanın açılması icabeder. Davanın süresinde açılıp açılmadığı bu yönler üzerinde durularak araştırılmalıdır. Bu esastan zuhül olunarak işin esasına girilmesi doğru değildir.
Kabule göre de; dava süresinde ise, davacılar vekili davasını ıslah suretiyle davacıların babası Hüseyin'in ihtiyacı için tahliye istediklerini belirtmiştir. 6570 sayılı Yasa; bir kişinin kendisinin, eşinin veya çocuklarının ihtiyacı için tahliye isteyebileceğini kabul etmiştir. Babasının ihtiyacı için tahliye istenemez. Bu esastan zuhül olunması da usul ve yasaya aykırıdır.
Hüküm, belirtilen nedenlerle bozulmalıdır.
SONUÇ: : Yukarıda açıklanan nedenle temyiz itirazlarının kabulü ile HUMK.nun 428. maddesi uyarınca hükmün BOZULMASINA, istek halinde peşin alınan temyiz harcının temyiz edene iadesine, 25.2.1992 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.
|
