 |
T.C.
YARGITAY
6. Hukuk Dairesi
E: 1992/16565
K: 1992/800
T: 23.01.1992
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVA : Dava 4 adet bağımsız bölümün taksimine ilişkindir. Mahkeme kura çekimi ile taksime karar vermiş, hüküm davalı tarafından temyiz olunmuştur.
Davacı, annesi F.Ç.Ş.'ın ölümü ile tapuda kayıtlı 4 daire kaldığını babasının intifa hakkını seçtiğini dairelerin aynen taksiminin mümkün olduğunu ortaklığın aynen taksim suretiyle giderilmesini istemiştir.
İntifa hakkını seçen davalı İ.R. aynen taksimi kabul etmiş diğer davalı A.C.Ş. ise önce aynen taksim olup olmayacağını bilmediğini bilahare 7 ve 10 nolu dairelerin kendisine verilmesini mahkemece kura çekildikten sonra dairelerin satışını istemiştir.
Murisin adına tapuda bağımsız bölüm olarak kayıtlı 4 dairesi vardır. Sağ eş davalı İ.R. yarı intifayı seçmiş olduğundan intifa hakkı her daire üzerinde ayrı ayrı devam edecektir. Murisin veraset ilamına göre sağ eşten başka davacı ve davalı olmak üzere iki mirasçısı vardır. Bu bağımsız dairelerden zemin kat 4 nolu daire kirada, 1, kat 7 nolu dairede davacı, 2. kat 10 nolu dairede intifa hakkı sahibi, 3. kat 13 nolu dairede ise davalı A.C. oturmaktadır. Tapudan gelen cevabi yazıda 4 dairelerin ayrı ayrı bağımsız bölüm olarak muris F.C.Ş adına kayıtlı olduğu bildirilmiştir. Birden fazla taşınmazın ortaklığının giderilmesi istendiğinde her bir taşınmazın ayrı ayrı ele alınıp taksiminin mümkün olup olmadığının incelenmesi gerekir. Ancak bu kuralın istisnası tarafların muvafakatı ve rızaları ile olur. Davada tarafların muvafakatı vardır. Davacı A. 30.9.1991 tarihli oturumda 4 ve 7 nolu dairelerin kendisine verilmesini zira 7 nolu dairede oturduğunu kabul etmiştir. Davalı vekili, temyiz dilekçesinde bilirkişi raporunu dikkate alınmadığını bu raporda her dairenin değeri ayrı ayrı belirtildiğini bir büyük bir küçük daire olarak ivaz karşılığı paylaştırma yapılabileceğini bu raporda öngörülen paylaşım şekli daha adilane hak ve nesafet kurallarına daha uygun olduğunu bu raporda itiraz etmediklerini bildirmiştir. 27.5.1991 tarihli bilirkişi raporuna göre 4 nolu daire 25.000.000 TL. 7 nolu daire 40.000.000 TL. 10 nolu daire 40.000.000 TL. 13 nolu daireye 35.000.000 TL. kıymet takdir edilmiştir.
Bu durumda zemin kattaki 4 nolu daire ile birinci kattaki 7 nolu daire davacı A.S.Y. 2. kat 10 nolu daire ile 3. kat 13 nolu daire davalı A.C.Ş.'a ivaz karşılığı verilmesi mümkün olduğundan taksimin bu şekilde yapılmasına karar verilmesi gerekirken bundan zuhul olunması bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: : Yukarıda açıklanan nedenlerle temyiz itirazlarının kabulü ile HUMK.'nun 428. maddesi uyarınca hükmün BOZULMASINA, 23.1.1992 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.
|
