 |
T.C.
YARGITAY
6. Hukuk Dairesi
E: 1992/13957
K: 1992/14381
T: 10.12.1992
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVA : Dava iktisap ve konut ihtiyacı nedeniyle kiralananın tahliyesi istemine ilişkindir. Mahkeme davanın reddine karar vermiş hüküm davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Davacı vekili, müvekkilinin davalının icarındaki kiralananı ihtiyacı için satın aldığını, orada oturacağını iddia ederek o yerin tahliyesini istemiştir.
Davalı vekili, davacının kendi evi olduğunu, ihtiyaç iddiasının gerçek ve samimi olmadığını, amacının bu yeri boşalttırıp başkasına kiraya vermek olduğunu savunmuştur.
Davacı tanıklarından N.M. davacının Zühtüpaşa mahallesinde bir dairesi olduğunu fakat oranın davacının sağlığı açısından uygun bulunmadığını, o nedenle kiralananda oturmak istediğini bildirmiştir. Davacı vekili de o dairenin bodrum katta olup oto parkı, kaloriferi bulunmadığını o nedenle müvekkilinin kayınpederine ati bir evde oturduğunu belirtmiştir. Bu bildirme ve açıklamaları davalı taraf karşı çıkmadığı gibi, hiç bir savunma delili getirilmemiştir. Bu durumda, davacının boş ve oturulacak durumda olmadığını ve sağlığına uygun bulunmadığını bildirdiği dairenin oturmasına uygun olup olmadığının bilirkişi marifetiyle de incelenmesi ve ondan sonra tüm delillerin birlikte değerlendirilmesi gerekirken iddianın samimi olmadığından bahisle davanın reddi isabetsiz olmuştur. Hüküm bu nedenle bozulmalıdır.
SONUÇ: : Yukarıda açıklanan nedenlerle temyiz itirazlarının kabulü ile HUMK.nun 438. maddesi uyarınca hüküm BOZULMASINA, 10.12.1992 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.
|
