 |
T.C.
YARGITAY
6. Hukuk Dairesi
E: 1992/13768
K: 1992/14185
T: 07.12.1992
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVA : Dava temerrüt nedeniyle kiralananı tahliyesi ve alacağın tahsili isteğine ilişkindir. Mahkeme tahliyeye ve 2.900.000.-TL. alacağın tahsiline karar vermiştir. Hüküm davalı vekili tarafından temyiz olunmuştur.
Davacı vekili, 1.9.1990 başlangıç tarihli kira sözleşmesinde ilk yıl için tespit edilen kira miktarının 1.500.000.-TL. olduğunun, ikinci yıl için sözleşmede kabul edilen artış koşulu gereği ancak enflasyonun çok aşağısında % 30 artırım talebinde bulunulduğu halde ihtarın tebliğine rağmen 30 günlük süre içerisinde kira farklarının ödenmediğini belirterek temerrüt nedeniyle kiralananı tahliyesini ve 2.700.000.-TL. kira farkının tahsilini istemiştir.
Davalı vekili sözleşmede kararlaştırılan kira paralarının muntazaman kiralayana ödendiğini sözleşmedeki 1 yıl sonra yapılması gereken zam miktarının net olarak belirtilmediğini, kira farklarının temerrüde konu edilemiyeceğini belirterek davanın reddini istemiştir.
Taraflar arasında yapılan 1.9.1990 başlangıç tarihli ve 1 yıl süreli kira sözleşmesinde her ayın 5'ine kadar, ödenmesi gereken aylık kiranın 1.500.000.-TL. olduğu belirtildikten sonra özel şartların 1. maddesinde de sözleşmenin uzaması istendiğinde yeni kira bedelinin enflasyon ve rayiç üzerinden günün şartlarına göre yeniden tespit edileceği koşulu da kabul edilmiştir. Bu koşul belli ve muayyen bir miktarı kapsamadığından ve artış oranı yüzde olarak da belirlenmediğinden kira farklarının bu maddeye dayanarak istenmesi mümkün değildir.
Olayda temerrüt olgusu gerçekleşmediğinden davanın reddine karar vermek gerekirken yazılı şekilde tahliye ve alacağın tahsiline karar verilmesi hatalı görüldüğünden hükmün bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: : Yukarıda açıklanan nedenlerle temyiz itirazlarının kabulü ile H.U.M.K.nun 428. maddesi uyarınca hükmün BOZULMASINA 29.12.1992 tarihinde oybirliği ile karar verildi.
|
