 |
T.C.
YARGITAY
6. Hukuk Dairesi
E: 1992/13588
K: 1992/14016
T: 02.12.1992
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVA : Dava mesken ihtiyacı nedeniyle kiralananın tahliyesi isteminden ibarettir. Mahkeme istem gibi karar vermiş hüküm davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Taraflar arasında yazılı kira sözleşmesi yoktur. Davacı vekili sözlü kira aktinin başlangıcının 26.12.1952 olduğu ve 26.12.1991 tarihinde sona erdiğini bildirmiş, davalı buna yargılama sırasında karşı çıkmamıştır. Bu durumda, taraflar arasındaki sözleşmenin 6570 sayılı yasanın yürürlüğe girdiği 1.6.1955 tarihinden önce yapıldığı uyuşmazlık konusu değildir.
Sözleşmenin yapıldığı tarihe göre 6570 sayılı yasanın muvakkat 2. maddesinin a bendi uyarınca sözleşmenin 31.5.1955 tarihinde sona erdiği ve 1.6.1955 tarihinden itibaren aynı yasanın 11. maddesi gereği seneden seneye yenilenerek 31.5.1992 tarihinde sona erdiğinin kabulü gerekir. Davalıya ihtiyaç iradesini bildirir ihtar 24.12.1991 tarihinde tebliğ edilmişse de bu ihtar davanın açıldığı 23.1.1991 tarihine nazaran süreyi koruyucu nitelikte değildir. Bu itibarla süresinde açılmayan davanın reddi gerekirken işin esası incelenerek tahliye kararı verilmesi hatalı görüldüğünden hükmün bozulması icab etmiştir.
SONUÇ: : Yukarıda açıklanan nedenlerle hükmün BOZULMASINA, bozma nedenine göre sair cihetlerin incelenmesine yer olmadığına, 2.12.1992 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.
|
