 |
T.C.
YARGITAY
6. Hukuk Dairesi
E. 1992/11541
K. 1992112166
T. 28.10.1992
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
ORTAKLIĞIN GİDERİLMESİ
ÖZET Müşterek mülkiyet konusu taşınmaz, parselin bütünüdür. Onun üzerin!eki yapı içindeki dava konusu dükkân, ayrı bir irtifak veya mülkiyet konusu değildir. Böyle olunca, taşınmazın bir bölümünün ortaklığın giderilmesi davasına konu edilmesi mümkün değildir.
(743 s. MK. m. 627)
Mahalli mahkemesinden verilmiş bulunan izaleyi şuyuu davasına dair karar, davalılardan Hediye tarafından süresi içinde temyiz edilmiş olmakla; dosyadaki bütün kağıtlar okunup, gereği görüşülüp düşünüldü:
Dava, taşınmaz mal ortaklığının giderilmesi istemine ilişkindir. Mahkemece, satış suretiyle ortaklığın giderilmesine karar verilmiş; hüküm, davalılardan Hediye vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Davacı; Yenimahalle–Demetgül Mahallesi Karataş yazısı mevkiindeki 13829 ada 5 parsel sayılı taşınmazdaki 60/415 arsa paylı dükkanın davalılarla ortak olduğunu, taksiminin mümkün bulunmadığını iddia ederek satış suretiyle ortaklığın giderilmesini istemiştir.
Davada sözü edilen 13829 ada 5 parsel nolu taşınmaz, 415 m2. miktarlı olarak, tarafların murisleri Musebbiye ve Münevver (ikisi arasında iştirak mülkiyeti) ile diğer 14 müşterek paydaş adlarına tapuda kayıtlıdır. Arsa nitelikli olan taşınmaz üzerinde bina bulunduğu uyuşmazlık konusu değil ise de, dava konusu edilen ve tarafların murisine ait olduğu iddia olunan dükkan yönünden veya diğer yapılar yönünden kat irtifakı kurulmadığı, kat mülkiyetinin söz konusu olmadığı açıkça anlaşılmaktadır. Müşterek mülkiyet konusu taşınmaz, parselin bütünüdür. Onun üzerindeki yapı içindeki dava konusu dükkan, ayrı bir irtifak veya mülkiyet konusu değildir. Böyle olunca, taşınmazın bir bölümünün ortaklığın giderilmesi davasına konu edilmesi mümkün değildir. Bu yüzden davanın reddine karar verilmesi gerekirken aksi görüşle yazılı biçimde satış kararı verilmesi hatalı olmuştur. Hüküm bu nedenle bozulmalıdır.
S o n u ç Yukarıda açıklanan nedenlerle hükmün BOZULMASINA, istek halinde peşin alınan temyiz harcının temyiz edene iadesine, 28.10.1992 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.
|
