 |
T.C.
YARGITAY
6. Hukuk Dairesi
E. 1992/1061
K. 1992/1354
T. 3.2.1992
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
ŞUF'A
FERAGAT
ÖZET Davada, her davacının 1/12 pay için istekte bulunduğu açıktır. Mahkemenin bu sebeple bağlı olacağı tabiidir. Davacılardan birisi, davasından feragat ettiğine göre davalıya karşı bu miktar pay isteğinden vazgeçmiş demektir.
(743 s. MK. m. 659)
(1086 s. HUMK. m. 91)
Mahalli mahkemesinden verilmiş bulunan şufa davasına dair karar, davalı tarafından süresi içinde temyiz edilmiş olmakla; dosyadaki bütün kağıtlar okunup, gereği görüşülüp düşünüldü:
Dava, şufalı payın iptali ile davacı adına tescili istemine ilişkindir. Mahkemece, davacılardan Hazır'ın davasının feragat nedeniyle reddine, diğer dava sebebi ile şufalı payın iptali ile Şefika adına tesciline karar verilmiş; hükmü, davalı vekili temyiz etmiştir.
Davacılar Şefika ve Hazır davalının satın aldığı 1/6 payın şufa hakları sebebi ile iptalini ve eşit surette adlarına tescilini istemişlerdir. Daha sonra davacılardan Hazır, davasından feragat etmiş ve adı geçene ait dava bu nedenle red olunmuştur.
Mahkeme, şufalı payın tamamının iptali ile davacılardan Şefika adına tesciline karar vermiştir. Sorun, bu durumda şufalı payın feragate konu edilen kesiminin davalı üzerinde bırakılıp bırakılmayacağı, diğer bir ifade ile feragate konu olan payın diğer davacı adına tescil edilip edilmeyeceği noktasındadır. Her iki davacı birlikte dava açmışlardır. Dava dilekçesinde açıkça davaya konu payın iki davacı adına yarı yarıya tescili istenmiştir.
Bu itibarla, her davacının 1/12 pay için istekte bulunduğu açıktır. Mahkemenin bu sebeple bağlı olacağı tabiidir. Davacılardan birisi, davasından feragat ettiğine göre davalıya karşı bu miktar pay isteğinden vazgeçmiş demektir. Feragat vaki olurken aksine herhangi bir açıklama getirilmemiştir. Feragat ilgili istek sahibinin karşı taraftan istediği hak yönünden kesin hükmün sonuçlarını doğuracağından ve davalı yararına hüküm ifade ettiğinden, feragat eden davacının dava dilekçesinde talep ettiği 1/12 payın da diğer davacı adına tesciline karar verilmesi usul ve yasaya aykırı olduğundan hükmün bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle temyiz itirazlarının kabulü ile HUMK.nun 428. maddesi uyarınca hükmün BOZULMASINA, istek halinde peşin alınan temyiz harcının temyiz edene iadesine, 3.2.1992 tarihinde oybirliği ile karar verildi.
|
