 |
T.C.
YARGITAY
6. Hukuk Dairesi
E: 1991/793
K: 1991/1370
T: 04.02.1991
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVA : Mahalli mahkemesinden verilmiş bulunan (...) tahliye davasına dair karar davacı tarafından süresi içinde temyiz edilmiş olmakla (...) gereği görüşülüp düşünüldü:
KARAR : Dava konut ihtiyacı nedeniyle kiralananın tahliyesi isteğine ilişkindir. Mahkeme davayı reddetmiş, hüküm davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Davacı vekili müvekkilinin Bingöl Karlıova'da bir köy mezrasında öğretmen olup kendisinin doğru dürüst kalacağı konut veya lojman bulunmaması sebebiyle 29.7.1990 da evlendiği eşinin halen Safranbolu'da yakınlarını yanında kaldığını, dava konusu evde eşinin oturacağını bildirerek dava konusu yerin tahliyesini istemiştir.
Davalı davayı kabul etmemiş, ancak davacının eşinin olduğu yere götürememesi halinde babasının evinde kalabileceğini önermek suretiyle davacı ve eşinin konut ihtiyacını kısmen kabul etmiştir.
Dinlenen davacı tanıkları iddiayı aynen doğrulamışlar ve davacının bu evi; yeni evlendiği karısını bulunduğu yerin, götürmeye elverişsiz olması sebebiyle eşini oturtmak için aldığını ve ihtiyaçlı eşini halen yakınlarının yanında barındığını söylemişlerdir.
6570 sayılı yasanın 7.maddesine göre eş ve çocukların ihtiyacı nedeniyle kiralayan veya mal sahibinin tahliye davası açması mümkündür. Zaruret sebebiyle veya anlaşarak karı kocanın ayrı yaşamalarını engelleyen bir hüküm yoktur. Kaldı ki davacının öğretmenlik yaptığı Karlıova'nın mezrasında birlikte oturmaya elverişli bir yerinin buunmadığı da tanıklar tarafından ifade edilmiştir. Bu nedenlerle tahliye kararı verilmesi gerekirken yazılı gerekçe ile davanın reddi usul ve yasaya uygun bulunmadığından hükmün bozulması gerekmiştir.
SONUÇ : Yukarıda açıklanan nedenlerle temyiz itirazlarının kabulü ile HUMK.nun 428. maddesi uyarınca hükmün BOZULMASINA, (...) 4.2.1991 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.