Mahalli  mahkemesinden  verilmiş  bulunan  tahliye  davasına dair karar, davacı tarafından süresi  içinde  temyiz  edilmiş olmakla, dosyadaki bütün kağıtlar okunup, gereği görüşülüp düşünüldü:

Dava  yazılı  tahliye  taahhüdü  nedeniyle  tahliye  davası olup, mahkeme davanın reddine karar vermiştir. Karar süresinde davacı tarafça temyiz edilmiştir.

Davacı, 1.3.1989 tanzim tarihli taahhüde istinaden süresinde açılışı dava ile taşınmazın tahliyesini istemiştir.

Davalı  davayı  kabul  etmediğini  ve  taahhüt  vermediğini  imzanın  kendine  ait olmadığı savunmasında bulunmuştur.

Taraflar arasındaki kira sözleşmesi 1.10.1987  başlangıçlı  iki  yıl  sürelidir.  Davaya dayanak  yapılan  ve ayrıca düzenlenmiş bulunan tahliye taahhüdü belgesi üzerinde inceleme yapılmış,  imzanın  davalıya  ait  olduğu,  ancak  tanzim  tarihinin  sonradan  değişik yazıyla yazıldığı tesbit edilmiştir.

Gerçekten kira akdinin başlangıcında ve  akdi  ilişkisinin  ilk  kuruluşunda  alınan  ilk taahhüdün serbest  iradeye  dayanmaması  nedeniyle  geçersizliği  bu  konuda  çıkartılan 4.10.1944 tarih,  15-20/28  sayılı  İçtihadı  Birleştirme  Kararı  ile  kabul  edilmiştir.  Fakat, kira  ilişkisi  kurulduktan  ve  kiracı  6570  sayılı  Kanunun  kiracıyı  koruyan hükümlerine tabi olduktan sonra veya tevali eden kira akitleri ile verilen tahliye taahhütlerinin geçerliliği uygulamada kabul edilmektedir.

Davada yazılan taahhütteki imzanın davalıya  ait olduğu  Adli  Tıp  raporu  ile  tesbit edilmiştir, ancak tanzim tarihi  sonradan  atılmıştır.  Fakat,  bu  taahhütnamede  davalı, 1.10.1987 tarihinde  iki  yıl  süreli  olarak  kira  ilişkisini  oluşturduğundan  bahsetmektedir. Yukarıda  açıklandığı  üzere  ilişki  oluştuktan  sonra  tanzim  tarihi  ne  olursa  olsun verilen taahhüt  geçerlidir,  hatta  Türk  hukukunda tarafları maksadına uygun şekilde doldurulmak şartı  ile  beyana  imza  dahi  geçerli  sayılmaktadır.  Bu  hale göre tahliyeye karar vermek gerekirken yazılı düşünce ile karar verilmesi bozmayı gerektirmiştir.

Sonuç: Yukarıda açıklanan nedenlerle temyiz itirazlarının kabulü ile HUMK.nun 428. maddesi uyarınca  hükmün BOZULMASINA, istek halinde peşin alınan temyiz harcının temyiz edene iadesine, 29.4.1991 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.

Diğer Bölümlerimiz +
Tüm Hukuki NET forumları + Hukuki Portal + Hukuk Haberleri + Sözleşme ve dilekçe örnekleri + Mevzuat ve bilimsel incelemeler + Hukukçu Blogları + Avukat ilanları + Videolar + Linkler + Ansiklopedi ve Sözlük +

İçtihat Arşivi  Eski içtihat dizini

Yargıtay Kararları 2007 2006 2005 2004 2003 2002 2001 1999 1998 1997 1996 1995 1994 1993 1992 1991 1990 1989 1988 1987 1986 1985 1984 1983 1982 1981 1980 1979 1978 1977 1976 1975 1974 1973 1927-1972