 |
T.C.
YARGITAY
6. Hukuk Dairesi
E: 1991/5243
K: 1991/5544
T: 25.04.1991
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVA : Mahalli mahkemesinden verilmiş bulunan tahliye davasına dair karar davacı tarafından süresi içinde temyiz edilmiş olmakla; dosyadaki bütün kağıtlar okunup, gereği görüşülüp düşünüldü:
KARAR : Dava, konut ihtiyacı nedeniyle kiralanın tahliyesi istemine ilişkindir. Mahkeme, davayı reddetmiş, hükmü; davacı vekili temyiz etmiştir.
Dava, davalı ile kira ilişkisinin 1.10.1988 tarihinde bir yıllık sözlü olarak kurulduğunu iddia ederek 26.10.1990 tarihinde açtığı bu dava ile konut ihtiyacı nedeniyle kiralananın tahliyesini istemiştir.
Davalı, aktin davacı tarafından belirtilen başlangıca karşı çıkmamış ancak zapta geçen imzalı beyanında süresiz olduğunu, daha sonra da 10 yıl süreli olduğunu ileri sürmüş ve böylelikle aktin belirli süreli olup olmadığı uyuşmazlık nedeni olmuştur.
Taraflar arasında yazılı kira sözleşmesi bulunmakla beraber kiracılık ilişkisi ve başlangıç tarihi davalı tarafından kabul edildiğine göre aktin teferruat niteliğinde bulunan belirli süreli olup olmama keyfiyeti tarafların ibraz veya ikame edeceği delillerle "yemin delili de buna dahil" saptanması gerekirken, bu konuda taraflara ve özellikle davacıya delil sunma imkanı tanınmadan davanın reddedilmesi isabetli görülmediğinden bozulması gerekmiştir.
SONUÇ : Yukarıda açıklanan nedenle temyiz itirazlarının kabulü ile HUMK.nun 428. maddesi uyarınca hükmün BOZULMASINA, istek halinde peşin alınan temyiz harcının temyiz edene iadesine, 25.4.1991 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.