 |
T.C.
YARGITAY
6. Hukuk Dairesi
E: 1991/42
K: 1991/466
T: 21.01.1991
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVA : Mahalli mahkemesinden verilmiş bulunan tahliye davasına dair karar davacı tarafından süresi içinde temyiz edilmiş olmakla gereği görüşülüp düşünüldü:
KARAR : Dava fena kullanma sebebiyle kiralananın tahliyesi isteğine ilişkindir. Mahkeme davayı reddetmiş, hüküm davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Davacı, davalının kirası altında bulunan bahçeli evin bahçesindeki ağaçların kesilerek hayvan ahırı yapıldığını ve ahırdan çıkarılan gübrelerin, pislik ve sinek yuvası olup etrafı son derece rahatsız edip sağlığa zararlı hal aldığını iddia edip taşınmazın tahliyesini istemiştir.
Davalı yapılan tebligatlara rağmen yargılamaya iştirak etmemiştir.
Dinlenen davacı tanıkları, davalının arabacı olup atını barındırmak için bahçedeki ağaçları kestiğini, ahır yaptığını, ahırdan çıkan gübreleri de avluya gelişigüzel atmak suretiyle yaşamını tehlikeye sokan sineklerin üremesine zemin hazırladığını doğrulamışlar, çevre sağlığı uzmanı bilirkişi de avluda gelişigüzel atılan gübrelerin sağlığı son derece tehdit eden pislik odağı haline geldiğini belirtmiştir.
Ahır yapmak akde muhalefet teşkil ederse de ağaç kesilmesi ve genel sağlığı tehdit edecek şekilde gübre çıkarmak ve bunu muhafaza altına almamak açıktan kötü kullanmak olgusunu oluşturduğundan ve bunun için de ihtar gerekmediğinden tahliyeye karar verilmesi gerekirken yazılı gerekçe ile red kararı verilmesi usul ve yasaya aykırı bulunduğundan hükmün bozulması gerekmiştir.
SONUÇ : Yukarıda açıklanan nedenlerle temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün HUMK'nun 428. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 21.1.1991 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.