 |
T.C.
YARGITAY
6. Hukuk Dairesi
E: 1991/3716
K: 1991/4021
T: 21.03.1991
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVA : Mahalli mahkemesinden verilmiş bulunan (...) tahliye davasına dair karar davacı tarafından süresi içinde temyiz edilmiş olmakla (...) gereği görüşülüp düşünüldü:
KARAR : Dava işyeri ihtiyacı nedeniyle kiralananın tahliyesi istemine ilişkindir. Mahkeme davayı reddetmiş, hükmü davacı vekili temyiz etmiştir.
Davacı vekili dava dilekçesinde müvekkilinin mermer dekorasyon ve inşaat işleriyle uğraştığını büroya ihtiyacı bulunduğunu, kiralananı büro olarak kullanmak için satın aldığını ileri sürürek eski malikin yapmış olduğu sözleşmeye dayanarak süresinde açmış olduğu bu davayla taşınmazın tahliyesi istemiştir.
Davalı ihtiyaç iddiasının samimi olmadığını, satışın muvazaalı olduğunu, davanın reddini savunmuştur.
Mahkeme davacının halen kendisine ait bir işi olduğunu, uzun zamandan beri aynı işi yaptığını eski malikin davalıya kiralanandan çıkarmaması üzerine taşınmazı sattığını gerekçe göstererek davayı reddetmiştir.
Tahliye davaları taşınmazın ayniyle ilgili bulunmadığından bu dava içerisinde satışın muvazaalı olduğu hususu incelenemez. Mahkemenin bu görüşü yerinde değildir. Davacı iddiasında halen mermer dekorasyon ve inşaat işleriyle uğraştığını, bu uğraşısı nedeniyle büroya ihtiyacı olduğunu ileri sürerek bu davayı açmıştır. Mahkeme de davacının bu işi yaptığını kabul etmiştir. Yapılan iş gereği büro ihtiyacı var ise büro ihtiyacı ek bir iş olarak kabul edilemez. Bu durumda mahkemece yapılacak iş davacının yapmış olduğu işin kapasitesi gereği büro ihtiyacının bulunup bulunmadığını, davacının halen faaliyet gösterdiği yerde keşif yaparak saptamak ve sonucuna göre karar vermekten ibarettir. Bu husus üzerinde durulmadan yazılı şekilde red kararı verilmesi usul ve kanuna aykırı olup hükmün bu nedenle bozulması gerekmiştir.
SONUÇ : Yukarıda açıklanan nedenlerle temyiz itirazlarının kabulü ile HUMK.nun 428. maddesi gereğince hükmün BOZULMASINA, 21.3.1991 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.