 |
T.C.
YARGITAY
6. Hukuk Dairesi
E: 1991/3482
K: 1991/5067
T: 09.04.1991
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVA : Mahalli mahkemesinden verilmiş bulunan şuf'a davasına dair kararın temyiz incelemesi duruşmalı olarak davacılar tarafından süresi içinde istenilmekle okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
KARAR : Dava şuf'alı payın iptali ve tescili isteğine ilişkindir. Mahkeme davayı reddetmiş, karar davacılar vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Davacılar tapuda 360 ada 46, 49, 51 parseller ve 380 ada 14, 15, 19 parseller hakkında davalının iktisap ettiği şuf'alı paylar sebebiyle önce 29.2.1988 tarihinde açtıkları dava ile şuf'a hakkını kullanıp iptal ve tescilini istemişlerdir.
Mahkeme davacıların paylarını cebri tescil yolu ile iktisap edip dava tarihinde bunun kesinleşmediğini kabul ederek davayı reddetmiştir.
Gerçekten müşterek mülkiyette pay sahibi kimsenin diğer bir payının 3. şahsa satılması sebebiyle hak düşürücü süre içerisinde şuf'a hakkını kullanması yasa ve uygulamada öngörülmüştür.
Davacılar davaya dayanak yapılan paylarını hükmen iktisap etmişlerdir. İktisaba yol açan Mahkeme ilamı 16.5.1984 tarihlidir. Esasen dava davalının kabulü ile sonuçlanmıştır. HUMK.nun 95. maddesine göre feragat ve kabul kati bir hükmün, hukuki neticelerini hasıl ettiği gibi aynı gün taraflar davacılara iktisap salayan hükmü temyiz etmeyeceklerini bildirmişlerdir. Böylece M.K.'un 633. maddesinin hükmüne göre hüküm tescilinden önce de pay iktisabına yeterli kabul edildiğine göre artık davacıların dava tarihinde taşınmazdaki pay mülkiyetlerinin kesinleşmediğinden söz edilemez.
Davanın diğer şekli ve esas şartlarının incelenmesi gerekirken yazılı gerekçe ile reddi isabetli görülmediğinden hükmün bozulması gerekmiştir.
SONUÇ : Yukarıda açıklanan nedenlerle temyiz itirazlarının kabulü ile HUMK.nun 428. maddesi gereğince hükmün BOZULMASINA, 9.4.1991 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.