 |
T.C.
YARGITAY
6. Hukuk Dairesi
E: 1991/3160
K: 1991/3535
T: 13.03.1991
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVA : Mahalli mahkemesinden verilmiş bulunan tahliye davasına dair karar, Dairemizin 14.1.1990 gün ve 16471-20 sayılı ilamı ile onanmasına karar verilmişti. Bu kararın tashihen tetkiki davacı tarafından süresi içinde istenilmiş olmakla; dosyadaki bütün kağıtlar okunup, gereği görüşülüp düşünüldü:
KARAR : Dava, temerrüt nedeniyle tahliye davası olup mahkeme davanın reddine karar vermiştir. Karar, süresinde davacı tarafça temyiz edilmiştir.
Davacı, kira sözleşmesinin özel 4. maddesindeki muacceliyet şartına dayanarak davalıya, BK.nun 260. maddesi anlamında ihtarname gönderip borçluyu bu maddeye göre mütemerrid duruma düşürdüğü iddiası ile taşınmazın tahliyesini istemiştir.
Davalı; 1990 yılı Ağustos ayı kira parasının ihtarname keşidesinden bir gün sonra 16.2.1990'da ödediğini, temerrüt halinin söz konusu olmadığını savunmuş, davanın reddini istemiştir.
Taraflar arasındaki 1.6.1989 başlangıç tarihli kira sözleşmesinde; aylık kira parasının işlemeden, peşin ödeneceğine işaret edildikten sonra özel 4. maddesinde, "aylık kiranın zamanında ödenmemesi halinde aynı dönemin diğer aylık kira paralarının muaccel hale geleceği" kabul edilmiştir. Sözleşme ile kabul edilen bu muacceliyet şartı geçerlidir. Bu muacceliyet şartında herhangi bir ihtar öngörülmemiştir. Esasen BK.nun 101/2. maddesindeki genel ilkeye göre miktarı ve vadesi belli olduğundan kira alacakları ihtarsız vadesinde ödenmemesi ile borçlu genel anlamda mütemerrid duruma düşer. Davalının her ay peşin uygulamalara göre ayın 3'üne kadar ödenmesi gereken Ağustos ayı kira parasını ödememiş olması sözleşmedeki özel muacceliyet şartına göre aynı döneme ait diğer aylara ait kira paraları da muaccel olmuş sayılır. Öbür taraftan, doğrudan doğruya aktin feshi ve tahliye sonucu doğuran ve özel bir temerrüd halini düzenleyen aynı Kanunun 260. maddesinde de muaccel kira paraları için bu maddede öngörülen içerikli ihtarname gönderilip bu ihtarname ile verilen en az 30 günlük süre içinde ödeme gerçekleşmemesi halinde davacı aktin feshini ve tahliye isteyebilir. Olayımızda da, 1990 Ağustos ayından sonraki diğer ay kira paraları içinde bu olduğu gerçekleştiği halde tahliye yerine davanın reddedilmesi yukarıda açıklanan gerekçelere aykırı görüldüğünden kararın bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle temyiz itirazlarının kabulü ile HUMK.nun 428. maddesi uyarınca hükmün BOZULMASINA istek halinde peşin alınan temyiz harcının temyiz edene iadesine, 13.3.1991 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.