 |
T.C.
YARGITAY
6. Hukuk Dairesi
E: 1991/291
K: 1991/738
T: 24.01.1991
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVA : Mahalli mahkemesinden verilmiş bulunan tahliye davasına dair karar davacı tarafından süresi içinde temyiz edilmiş olmakla; dosyadaki bütün kağıtlar okunup, gereği görüşülüp düşünüldü:
KARAR : Dava, temerrüt nedeniyle tahliye ve kira alacağının tahsili istemine ilişkindir. Mahkeme; tahliye talebini reddetmiş, kira alacağının tahsiline karar vermiş, hükmü davacı vekili tahliyeye hasren temyiz etmiştir.
Davacı, davalı ile yapılan kira aktine göre muaccel hale (istenebilir) gelmiş 4 aylık kira parasının temerrüt ihtarına rağmen ödenmediğinden taşınmazın tahliyesini istemiş, davalı ile yapılan kira sözleşmesi ile ihtarname örneğini ibraz etmiştir.
Usulüne uygun yapılan tebligata rağmen davalı yargılamaya iştirak etmemiştir. İbraz edilen 1.10.1983 balangıç tarihli kira sözleşmesine göre her ay ödenmesi gereken kira paralarından dört aylığının ödenmediğinden ve bunun bir ay içerisinde ödenmesi aksi halde tahliye davası açılacağından bahisle 7.5.1990 keşide, 9.5.1990 tebliğ tarihli ihtarname gönderildiği dosya içeriğinden anlaşılmıştır.
İbraz edilen kira sözleşmesinde, kira parasının her ay ödenmesi dendiğine ve peşin ödemeden bahsedilmediğine göre, BK.nun 257. maddesindeki hüküm gereğince ay sonralarında ödeneceğinin kabulü gerekir. Yine ihtarnamede hangi ayların kira parasının ödenmediğinden bahsedilmemekle beraber dört aylık kiranın ödenmediğinden bahsedilmiştir. Bu takdirde ihtarnamenin keşide tarihinden önce muaccel olmuş dört aylık kira parasının istendiği de bellidir. Kira miktarı ve ödeme koşulları da kira aktinde bellidir. Ayrıca hangi aylara ait olduğunun belirtilmemesi ve bir aylık ödeme süresinin tanınması aylık sürelerin BK.nun 76. maddesine göre müteakip ayın aynı günüde bitmesi sebebiyle en az 30 günden fazla süreyi (BK. 260) içermesi sebebiyle hukuki sonuç doğurmasına engel değildir.
Bu nedenle mahkemenin ihtarnamenin yasal içerikli olmadığı yolundaki gerekçesi isabetli görülmemiş ve tahliyeye karar verilmek üzere hükmün bozulması gerekmiştir.
SONUÇ : Yukarıda açıklanan nedenlerle temyiz itirazlarının kabulü ile hüküm HUMK.nun 428. maddesi uyarınca BOZULMASINA, istek halinde peşin alınan temyiz harcının temyiz edene iadesine, 24.1.1991 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.