 |
T.C.
YARGITAY
6. Hukuk Dairesi
E: 1991/2131
K: 1991/3340
T: 08.03.1991
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVA : Mahalli mahkemesinden verilmiş bulunan ortaklığın giderilmesi davasına dair karar, davalılar tarafından süresi içinde temyiz edilmiş olmakla; dosyadaki bütün kağıtlar okunup, gereği görüşülüp düşünüldü:
KARAR : Dava, bir parça taşınmaz mal ortaklığının giderilmesine ilişkin olup mahkemece satış suretiyle ortaklığın giderilmesine dair verilen kararın Dairemizce onanıp geri çevrilmesi üzerine, davalılar tarafından onama kararında maddi hata yapıldığı ileri sürülmesi sebebiyle dosya geri gönderilmekle, dosya tekrar incelendi:
Dava konusu taşınmazda yarı pay sahibi Mediha vekillerinin 28.3.1990 tarihli dilekçe ile 1200 ada, 46 parsel üzerindeki binanın paydaşlar arasında taksimi mümkün olmadığından satış suretiyle ortaklığın giderilmesi istenmiştir.
Davalı vekili ise, taşınmazın aynen taksiminin mümkün olduğundan 634 sayılı Kat Mülkiyeti Kanununa göre paydaşlığın kat mülkiyetine çevrilmesi suretiyle giderilmesini istemişlerdir. Daha sonra 12.7.1990 tarihinde verdiği dilekçelerle davalılar kendilerine ait 1/2 hissenin müşterek bırakılmasını kabul etmişlerdir.
Mahkemece; mahallinde keşif yapılmış, getirtilen kayıt ve inşaat projeleri yerine uygulanmış, kargir ana yapının 1 bodrum zemin kat, 1 ve 2. katlardan ve bir de tam çatı katından ibaret olduğu, bodrum kattaki müştemilatın bir kısmının kaçak proje dışı üç daire haline getirildiği ve tam çatı katından proje dışı yapılması sebebi ile kat mülkiyetine çevrilmesi suretiyle taksimi mümkün olmadığı verilen bilirkişi raporunda belirtilmiştir. Bunun üzerine davalı taraf çatı katının onaylanmış projesi olduğunu, 23.11.1990 tarihli dilekçesinde ve diğer beyanlarında ileri sürmüş ve belediyeden bunun tasdikli mimar projesinin istenmesini talep etmiştir. Bu talep mahkemece hiç dikkate alınmadan ve çatı katı ile ilgili projenin celbine tevessül edilmeden taşınmazın üst katına "çatı katına" kaçak bina yapıldığından ve bodrum kattaki müştemilatın bir kısmının bağımsız kaçak daireler haline getirildiği ve kaçak kısımların projeye uygun hale getirilmesi büyük masraf gerektiği esas alınarak taşınmazdaki ortaklığın satışı suretiyle giderilmesine karar verildiği ve bu kararın da davalılar tarafından temyiz üzerine 28.12.1990 gün ve 16374/16625 sayı ile kararının onandığı görülmüştür.
Usulün 440/111. fıkrasının 2. bendindeki hükme göre, genel kural olarak aynı Kanunun 8. maddesinde gösterilen şuyuun giderilmesine dair hükümler karar düzeltmeye tabi değildir. Ancak, onama veya bozma kararlarında maddi anlamda hatalar yapılmışsa bozma ve onama kararları bu maddi hatalar sebebi ile her zaman yeniden inceleme konusu edilebilir.
Yargıtay uygulamalarında maddi hata kavramı, dar anlamda kullanılmamaktadır. Bir savunmanın veya delilin gözden kaçmış olması veya kararın esasına etkili bir konunun araştırılmamış olması da maddi hata kavramı içinde düşünülmektedir. Ve böyle bir hata ile makul bozma ve onama kararlarının taraflar için kazanılmış hak oluşturmadığı da yine Yargıtay uygulamalarında kabul edilmektedir.
Dava konusu taşınmaz, kat mülkiyetine çevrilmek suretiyle giderilmesine engel teşkil ettiği söylenen ve karar yerinde kabul edilen tüm çatı katının onaylı mimarı projesi olduğu ileri sürülmüş ve bu projenin belediyeden getirtilmesi çok belirgin şekilde talep edildiği halde, bu talebin hiç dikkate alınmamış olması ve projenin getirtilmemiş olması ve buna göre taşınmazın davalıların kabul ettiği üzere kendi payları müşterek kalmak şartı ile ikiye taksimi mümkün olup olmadığının araştırılmamış olmasının nazardan uzak tutulması maddi hata niteliğinde bulunduğundan sonradan ibraz edilen bu tam çatı katına ait proje de dikkate alınarak taşınmaz üzerindeki ortaklığın, Kat Mülkiyeti Kanununun 3, 10, 12, 50 maddesine göre kat mülkiyetine çevrilmesi suretiyle giderilmesi yönünden yeniden incelenmesi için onama kararının kaldırılarak yerel mahkeme kararının bozulması gerekmiştir.
SONUÇ : Dairemizin 28.12.1990 tarih ve 16374/16625 sayılı onama kararının kaldırılmasına, yerel mahkemenin 26.11.1990 gün ve 1990/484-1320 sayılı kararının yukarıda açıklanan sebeple BOZULMASINA, 8.3.1991 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.