ÖZET : Kiralanan mesken olduğuna göre otel olarak kullanılması mümkün değildir. Otel olarak kullanılabilmesiiçin tadilat ve tamirat projesinin yapılması, projenin mahalline uygulanması ve yapılacak tadilatın imar amaçlı veesaslı bulunması gerekir, Bu ise ihtiyaç dışında 6570 sayılıYasanın 7/ç maddesinde düzenlenen ayrı bir tahliye nedeniolup akdin sonunda ve yerleşen içtihatlara göre bir ay içerisinde açılması icabeder.

 

Mahalli mahkemesinden verilmiş bulunan tahliye davasına dair karar davalı tarafından süresi içinde temyiz edilmiş olmakla; dosyadaki bütün kağıtlar okunup, gereği görüşülüp düşünüldü:

 

Dava, ihtiyaç ve iş yeri ihtiyacı nedeniyle kiralananın tahliyesi isteminden ibarettir. Mahkeme, davayı kabul etmiş; hüküm, davalı tarafından temyiz olunmuştur.

 

Davacı vekili dava dilekçesinde, müvekkilinin kiralananın kendi ihtiyacı için ve yapma düşündüğü işi ile ilgili olarak satın aldığını bu amacını gerçekleştirmek üzere, 6570 sayılı Yasanın 7/d maddesindeki sürelerden yararlanarak taşınmazın tahliyesini istemiştir.

 

Davalı, ihtiyaç iddiasının samimi olmadığını, davanın reddini savunmuştur.

 

Dinlenen davacı tanıkları davacının kiralananı otel yapmak için satın aldığını, projesini hazırlattığını beyan etmişlerdir.

 

Kiralananın mesken niteliğinde olduğu ihtilafsızdır. Kiralanan mesken olduğuna göre otel olarak kullanılması mümkün değildir. Otel olarak kullanılabilmesi için tadilat ve tamirat projesinin yapılması, projenin mahalline uygulanması ve yapılacak tadilatın imar amaçlı ve esaslı bulunması gerekir. Bu ise ihtiyaç dışında 6570 sayılı Yasanın 7/ç maddesinde düzenlenen ayrı bir tahliye nedeni olup aktin sonunda ve yerleşen içtihatlara göre bir ay içerisinde açılması icab eder. Yeni malikin 6570 sayılı Yasanın 7/d maddesindeki sürelerden yaralanarak imar amaçlı ve esaslı tamirat ve tadilat nedeni ile tahliye davası açamaz. Böyle bir davanın yukarıda belirtildiği gibi sözleşmenin sonunda açılması gerekir. Dava ihtiyaç nedeni ile açıldığına, kiralananın da mesken olup hali hazır durumu ile otel olarak kullanılması mümkün bulunmadığına göre davanın reddine karar verilmek gerekirken bundan zuhül ile yazılı şekilde tahliye kararı verilmesi usul ve kanuna aykırı görüldüğünden hükmün bozulması gerekmiştir.

 

SONUÇ : Yukarıda açıklanan nedenle temyiz itirazlarının kabulü ile HUMK.nun 428. maddesi uyarınca hükmün BOZULMASINA, istek halinde peşin alınan temyiz harcının temyiz edene iadesine, 15.1.1992 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.

 

 

 

Diğer Bölümlerimiz +
Tüm Hukuki NET forumları + Hukuki Portal + Hukuk Haberleri + Sözleşme ve dilekçe örnekleri + Mevzuat ve bilimsel incelemeler + Hukukçu Blogları + Avukat ilanları + Videolar + Linkler + Ansiklopedi ve Sözlük +

İçtihat Arşivi  Eski içtihat dizini

Yargıtay Kararları 2007 2006 2005 2004 2003 2002 2001 1999 1998 1997 1996 1995 1994 1993 1992 1991 1990 1989 1988 1987 1986 1985 1984 1983 1982 1981 1980 1979 1978 1977 1976 1975 1974 1973 1927-1972