 |
T.C.
YARGITAY
6. Hukuk Dairesi
E: 1991/15938
K: 1991/16319
T: 23.12.1991
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVA : Mahalli Mahkemesi'nden verilmiş bulunan tahliye davasına dair karar davacı tarafından süresi içinde temyiz edilmiş olmakla gereği görüşülüp düşünüldü:
KARAR : Dava imar ve inşaat nedeniyle taşınmazın tahliyesi istemine ilişkindir. Mahkeme davayı süre yönünden red etmiş, hükmü davacı vekili temyiz etmiştir.
6570 sayılı yasanın 7/b-c-ç maddelerine dayanan tahliye davasının anılan yasa maddeleriyle İc. İf. K. 272. maddesinin kıyasen uygulanması ve yerleşmiş içtihatlar uyarınca kira akdinin hitamını takip eden bir ay içinde açılması gerekir. Daha önce veya bir aylık dava açma süresi içinde tahliye iradesi kiracıya bildirilmişse bu irade açıklaması süreyi koruyacağından bu bildirimitakip eden dönemin sonuna kadar dava açma hakkı saklı tutulmuş sayılır. Bu gibi durumlarda aktin başlangıcı olan ayın kirasının ihtirazı kayıtla alınıp alınmaması önemli değildir. Bu cihet kamu düzenine ilişkin olduğu için davalı tarafça ileri sürülme şartı aranmaksızın mahkemece kendiliğinden nazara alınması gerekir.
Olayımızda, taraflar arasındaki kira sözleşmesi 1.4.1989 başlangıç tarihli ve 1 yıl sürelidir. Akit 6570 sayılı yasanın 11. maddesi gereği olarak 1.4.1990 tarihinde yenilenmiştir. Ondan sonraki bir yılık süre dolmadan önce 24.4.1990 tarihinde davalıya tebliğ olunan 990/789 esas sayılı davaya ait dava dilekçesi, yukarıda belirtildiği üzere, tahliye ve akdin yenilenmeyeceği iradesini davalı kiracıya açıklayan ve ulaştırıcı ihtar niteliğindedir. Ve o kira yılı sonuna kadar dava açma hakkı korunmuştur.
Bu itibarla 22.5.1991 tarihinde açılan dava süresindedir. Bu sebeble işin esasının incelenerek sonucuna göre bir karar verilmemesi isabetsiz olduğundan hüküm bu nedenle bozulmalıdır.
SONUÇ : Yukarıda açıklanan nedenlerle temyiz itirazlarının kabulü ile HUMK'nun 428. maddesi uyarınca hükmün BOZULMASINA, 23.12.1991 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.