 |
T.C.
YARGITAY
6. Hukuk Dairesi
E: 1991/15446
K: 1992/181
T: 14.01.1992
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVA : Mahalli Mahkemesi'nden verilmiş bulunan şufa davasına dair kararın temyiz incelemesi duruşmalı olarak davacılar tarafından süresi içinde istenilmekle gereği görüşülüp düşünüldü:
KARAR : Dava şufalı payın iptali ve tescili isteğine ilişkindir. Mahkeme davayı reddetmiş, karar davacılar tarafından temyiz edilmiştir.
Davacılar vekili tapunun 12 parselinde Sabahattin ve Fikret Ş. hisselerinin 14.5.1990 tarihinde davalıya satıldığından bahisle süresince açtığı işbu dava ile payın iptali ve adlarına tescilini istemiştir.
Davalı ise payın satıcılardan olan alacağına karşılık devredilip gerçek anlamda bir satış olmadığını beyanla davanın reddini savunmuşlardır.
Mahkeme davalıya satılan hisselerin davalının alacağına karşılık satılıp normal bir satış olmadığından şuf'a cereyan etmeyeceği ve satış öncesinde davacıya teklif edilip almadığını, kötüniyetli olduğunu kabul ederek davanın reddine karar vermiştir.
Şuf'a hakkı taşınmazdaki payın tapudaki temlik ile doğan ve satışı alan 3. kişiye o pay kaça mal olmuşsa o bedel üzerinden diğer paydaşa satın alma hakkı veren inşai bir haktır.
Bu bakımdan davacıların daha evvelden şuf'alı payı satın almaları kötüniyetli olduklarını gösteren bir hal olarak kabul edilemez. Bu nedenle mahkemenin bu görüşü yerinde değildir.
Şuf'alı pay tapuda 14.5.1990 tarihinde davalıya satılmış ve davacılar ise 1 aylık hak düşürücü süre içerisinde bu davayı açmışlardır. Payın davalının satıcılardan olan alacağı nedeniyle satın alınması mahkemenin kabul ettiği gibi satış işlemini ortadan kaldırmaz Tapuda yapılan işlem satış olduğu ve dava da süresinde açıldığına göre satış bedeli ve masraflarının yatırılması için davacılara münasip mehil verilmesi ve verilen mehil içerisinde yatırılması halinde davanın kabulü gerekirken bundan zuhul ile davanın reddi usul ve yasaya aykırı görülmekle hükmün bozulması gerekmiştir.
SONUÇ : Yukarıda açıklanan nedenlerle temyiz itirazlarının kabulü ile HUMK.'nun 428. maddesi uyarınca hükmün BOZULMASINA, 14.1.1992 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.