 |
T.C.
YARGITAY
6. Hukuk Dairesi
E: 1991/12601
K: 1991/13121
T: 31.10.1991
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVA : Mahalli Mahkemesinden verilmiş bulunan yukarıda tarih ve numarası yazılı tahliye davasına dair karar davacı tarafından süresi içinde temyiz edilmiş olmakla dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
KARAR : Dava işyeri ihtiyacı nedeniyle kiralananın tahliyesi istemine ilişkindir. Mahkeme davayı reddetmiş hükmü davacı vekili temyiz etmiştir.
Davacı davalı ile yapılmış 1.3.1990 başlangıç tarihli ve 1 yıl süreli kira aktine göre süresinde 28.3.1991 tarihinde açtığı işbu dava ile işyeri ihtiyacı sebebiyle taşınmazın tahliyesini istemiştir.
Davalı ise yeni dönem kira parasının yıllık ve peşin olarak alındığını aktin yenilendiğini savunarak davaya karşı çıkmıştır.
Davalı taraflar arasındaki kira sözleşmesinin 3. maddesindeki hükmedayanarak ve kira parasının peşin alındığını da kabul ederek herhangi bir inceleme yapmadan davayı reddetmiştir.
Gerçekten taraflar arasında mevcut 1.3.1990 başlangıç tarihli 1 yıl süreli kira sözleşmesinin 3. maddesinde aktin miktarının bir önceki yıl kira parasının % 30 nisbetinde peşin olarak ödeneceği öngörülmüştür. Hemen belirtmek gerekirki bu hükmün kira süresinin uzatılmasıyla ilgili değildir. Bu hüküm feshedilmediği takdirde arttırılacak her sene kira miktarıyla ilgilidir. Oysa davacı İ.İ.K.nun 272. maddesini de nazara alarak bu konudaki uygulamaya uygun biçimde aktin sonunu takip eden 1 aylık süre içinde açtığı iş bu dava ile aktin feshinin taşınmazın tahliyesini istemiştir. Süresinde fesih iadesinin bildirdiğine göre ki bu da ihtirazı kayıtla alınmıştır, yıllık kira parasının davadan evvel veya sonra alınması aktin yenilendiğini göstermez.
Bu nedenle işin esası incelenip sonucuna göre karar verilmesi gerekirken yazılı şekilde red kararı verilmesi hatalı görüldüğünden hükmün bozulması icabetmiştir.
SONUÇ : Yukarıda açıklanan nedenlerle temyiz itirazlarının kabulü ile HUMK.nun 428. maddesi uyarınca hükmün BOZULMASINA, istek halinde peşin alınan temyiz harcının temyizedene iadesi 31.10.1991 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.