T.C.

YARGITAY

6. Hukuk Dairesi

E: 1991/1183

K: 1991/1620

T: 08.02.1991

Yargıtay içtihatları bölümü

Yargıtay Kararı

DAVA : Mahalli mahkemesinden verilmiş bulunan tahliye davasına dair karar davalı tarafından süresi içinde temyiz edilmiş olmakla gereği görüşülüp düşünüldü:

KARAR : Dava işyeri ihtiyacı nedeniyle kiralananın tahliyesi istemine ilişkindir. Mahkeme istem gibi karar vermiş, hüküm davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.

Davacı vekili müvekkilini Almanya'da çalışmakta olduğunu, kocasının Almanya'da olup boşta bulunduğunu, Türkiye'ye gelip mobilya satıcılığı yapacağını iddia ile süresinde açtığı işbu dava ile taşınmazın tahliyesini istemiştir.

Davalı davayı kabul etmemiş, uyuşmazlığın kiranın düşüklüğünden kaynaklandığını savunmuştur.

Davacının biri kızı olan iki tanığı iddiayı doğrulayan nitelikte beyanda bulunmuşlarsa da davalı tanıkları ihtiyaçlı kocanın karısıyla Almanya'da oturduğunu, iki sene önce kiranın iki milyon TL'ye yükseltilmesini istediğini, kabul edilmeyince davanın açıldığını, Türkiye'ye gelip iddia ettiği işi yapma iddiasının doğru olmadığını söylemişlerdir.

Davacı vekili de esasen ihtiyaçlı ve davacının Almanya'da oturduğunu kabul etmektedir.

Halen Almanya'da çalışmakta olan davacı karısının yanında bulunan ihtiyaçların, bu yolda, hiçbir ciddi girişimi tesbit edilmeden işini bırakıp Türkiye'ye geleceğini, burada ikamet edip yapacağı işi yapacağını iddia etmek ve bu şekilde ihtiyaç iddiasını kabul etmek,samimiyetine inanmak mümkün değildir. Bu sebeple davanın reddine karar vermek gerekirken tahliyesine karar verilmesi hatalı görüldüğünden hükmün bozulması gerekmiştir.

SONUÇ : Yukarıda açıklanan nedenlerle temyiz itirazının kabulü ile HUMK.nun 428. maddesi gereğince hükmün BOZULMASINA, 8.2.1991 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.