 |
T.C.
YARGITAY
6. Hukuk Dairesi
E: 1991/1137
K: 1991/1918
T: 14.02.1991
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVA : Mahalli mahkemesinden verilmiş bulunan (...) tahliye davasına dair karar davacı tarafından süresi içinde temyiz edilmiş olmakla (...) gereği görüşülüp düşünüldü:
KARAR : Dava işyeri ihtiyacı nedeniyle kiralananın tahliyesi istemine ilişkindir. Mahkeme davayı reddetmiş, hükmü davacı vekili temyiz etmiştir.
1 - Davacı ibraz ettiği kira sözleşmesine göre süresinde açtığı işbu dava ile ihtiyacı sebebiyle davalının kiralanandan tahliyesini istemiştir.
Davacının davasına dayanak yaptığı sözleşmenin özel 3. maddesinde mal sahibinin fesihten 3 ay evvel davalıya ihtar etmesi öngörülmüş olduğuna göre göre bu halin akitten doğan dava ve fesih şartı olduğu bellidir. Kiralayan deyimi kullanılmayıp mal sahibinden bahsedilmesi davacı da bu akte dayandığına göre bu ihtar şartının davacıyı da bağlaması gerekir. Mahkemenin bu yoldaki kabulü doğrudur. Ancak, ihbar için herhangi bir şekil şartı öngörülmemiştir. Davacı da pek çok kere sözlü uyarıda bulunduğunu iddia etmiş ve bu konuda delilleri olduğunu bildirmiştir. Bu iddianın ispatına imkan verilmemesi hatalı olduğu gibi,
2 - İlanen tebligat, başvurularacak en son çaredir (T.Tüzüğü, madde 46/son) ve Tebligat Kanununun 28. maddesine göre de ancak adresi meçhul olanlara ilanen tebligat yapılır. Adresin meçhul sayılabilmesi için de Tebligat Tüzüğü'nün en az 13. maddesinde gösterilen şekilde geniş bir adres araştırılması yapılması icabeder. Böyle bir araştırma yapılmadan ilanen tebligata karar verilmesi hatalı görüldüğünden kararın bu nedenlerle de bozulması gerekmiştir.
SONUÇ : Yukarıda açıklanan nedenlerle temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün HUMK'nun 428. maddesi uyarınca BOZULMASINA, (...) 14.2.1991 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.