 |
T.C.
YARGITAY
6. Hukuk Dairesi
E: 1991/1019
K: 1991/1492
T: 06.02.1991
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVA : Mahalli mahkemesinden verilmiş bulunan vakıf davasına dair karar davalı tarafından süresi içinde temyiz edilmiş olmakla gereği görüşülüp düşünüldü:
KARAR : Dava, vakfın evladı olduğuna ve galleye müstehik olduğunun tesbitine ilişkindir. Mahkeme istem gibi karar vermiş, hükmü Vakıflar İdaresi temyiz etmiştir.
Davacılar dava dilekçesinde Karamercanzade Vakfının evlatları olduklarını, evladiyetleri ile galleye müstehik olduklarının tesbitini istemişler; bilahere vermiş oldukları dilekçe ile vakfın iki adet olduğunu, bunların Karamercanzade Fatma Bindi Yusuf Ağa Vakfı ile Karamercanzade Şehit Yakup İbni Musa Çelebi Vakfı bulunduğunu, taleplerin bu şekilde tevzih edilerek kabul edilmesini istemişlerdir. İddialarını isbat yönünden iki adet şahit dinletmişler; şahitlerden Hatice K., Gülfem E.'un teyzesi olduğu vakfın evladı bulunduğunu, 1989'da ölümü ile davacı çocuklarını kaldığını, diğer tanık Melik C. ise Gülfem ve Cemile 'nin karamercanzade Vakıf evladı olduklarını, davacılar bunların mirasçısı olduğunu beyan etmişlerdir.
Dosya içerisinde mevcut Adana 4. Asliye Hukuk Mahkemesini 1965/788 esas, 1966/22 karar sayılı ilamında davacılar murisi Gülfem ve Zeynep'in Karamercanzade vakfını batını evvel evlatlarını olduğuna karar verilmişse de bu kararın kesinleşip kesinleşmediği anlaşılamamaktadır. Ayrıca bu kararda davacıların murisini sadece Karamercanzade Vakfının evladı olduğu belirtilmiştir. Halbuki davacılar iki vakfın da evladı olduklarını bildirmişlerdir. Dinlenen tanık beyanları ve dosya içinde mevcut diğer belgeler hüküm tesisine yeterli değildir. Öncelikle yukarıda bahsi geçen Asliye Hukuk Mahkemesinin kararının kesinleşip kesinleşmediğinin araştırılması; ayrıca davacılar her iki vakfın evlatları olup olmadıkları hususunda irtibatın sağlanması icap eder. Noksan tahkikatla karar verilmesi doğru olmadığından hükmün bozulması gerekmiştir.
SONUÇ : Yukarıda açıklanan nedenlerle temyiz itirazlarını kabulü ile HUMK.nun 428. maddesi gereğince hükmün BOZULMASINA, 6.2.1991 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.