 |
T.C.
YARGITAY
6. Hukuk Dairesi
E: 1991/10128
K: 1991/10732
T: 23.09.1991
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVA : Mahalli mahkemesinden verilmiş bulunan tahliye davasına dair karar, davalı tarafından süresi içinde temyiz edilmiş olmakla; dosyadaki bütün kağıtlar okunup, gereği görüşülüp düşünüldü:
KARAR : Dava açık fena kullanma nedeni ile kiralananın tahliyesi istemine ilişkindir. Mahkeme davayı kabul etmiş; hükmü davalı temyiz etmiştir.
Akde aykırılığa dayanan tahliye davalarında, verilen uygun süre içersinde akde aykırılığın giderilmesi ve kiralananın eski hale getirilmesine havi ihtarın davalıya tebliğ edilmesi zorunludur. Ancak, kiralananın açıktan açığa fena kullanılması bunun istisnasını teşkil eder. Davacı, davalının kiralananı kötü kullandığını ileri sürerek taşınmazın tahliyesini istemiştir. Davalı akde aykırılığın bulunmadığını, davanın reddini savunmuştur. Davacının akde aykırı olarak ileri sürdüğü hususlar, tesbit sonucu bilirkişi tarafından 8.1.1991 tarihinde verilmiş raporda belirtilmiştir. Bunlar; salondaki iki pencerenin boyasının yapılmaması, pencere bölme tahtasının çürümesi, koridor ve banyonun elektrik arızası, banyo tavanındaki rutubet, mutfak balkonundaki demirin ara bölme çubuklarının yağlı boyasının yapılmaması sonucu çürüyerek düşmesi, badana ve boyanın uzun zamandır yapılmaması hususlarıdır. Duvardaki bu olgu açıktan açığa fena kullanma olmadığına göre,ihtar tebliği zorunludur. Nitekim davacı da, davalıya süreli ihtar göndermiştir. Davacının akde muhalefet olarak ileri sürdüğü bu hususlar kiralananın normal kullanımından doğan hasarlar olduğu ve bu haliyle davalıya kiralandığı dinlenen davalı tanıklarının beyanından anlaşılmaktadır. Bu hasarların ise her zaman giderilmesi de mümkündür. Mahkemenin bunun aksini kabul ile akde muhalefet nedeniyle kiralananın tahliyesine karar vermesi usul ve yasaya aykırı olduğundan hükmün bozulması gerekmiştir.
SONUÇ : Yukarıda açıklanan nedenlerle temyiz itirazlarının kabulü ile HUMK.nun 428. maddesi uyarınca BOZULMASINA, istek halinde peşin alınan temyiz harcının temyiz edene iadesine, 23.9.1991 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.