 |
T.C.
YARGITAY
6. Hukuk Dairesi
E: 1991/10070
K: 1991/10684
T: 23.09.1991
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
ÖZET: İhtiyaç sebebi ile açılan davalar 6570 sayılı Yasanın 7. maddesinde kira aktinin sonunda açılması öngörülmüş, İİK.nun 272. maddesindeki hükümden de esinlenerek bu sürenin sonunu takip eden bir ay içersinde açılması gerekeceği içtihatlarla saptanmıştır. Eğer sürenin bitiminden önce ihtar gönderilmiş ise, bu tür davalar yeni dönem sonuna kadar açılabilir.
(6570 s. GKK. m. 7/b)
Mahalli mahkemesinden verilmiş bulunan tahliye davasına dair karar davalı tarafından süresi içinde temyiz edilmiş olmakla; dosyadaki bütün kağıtlar okunup, gereği görüşülüp düşünüldü:
Dava, işyeri ihtiyacı nedeniyle tahliye davası olup mahkeme davalının tahliyesine karar vermiştir. Karar süresinde davalı tarafça temyiz edilmiştir.
Davacı, davalı ile yapılmış 1.10.1984 başlangıç tarihli ve 1 yıl süreli kira aktine dayanarak 19.10.1990 tarihinde açtığı dava ile dava konusu yerin ihtiyaç nedeni ile tahliyesini istemiştir.
Davalı ise, 1.10.1984 başlangıç tarihli, 1 yıl süreli kira sözleşmesindeki imzayı inkar ve sonradan imzayı kabul etmiş ve ardından da kira ilişkisi devam ederken yenilenen bir sözleşme ile kira başlangıcının 1.2.1986 olarak değiştirildiğini bu başlangıç tarihine göre 19.10.1990 tarihinde açılan davanın süresinde olmadığını savunmuştur.
Gerçekten ihtiyaç sebebi ile açılan davalar 6570 sayılı Yasanın 7. maddesinde kira aktinin sonunda açılması öngörülmüş İİK.nun 272. maddesindeki hükümden de esinlenerek bu sürenin sonunu takip eden bir ay içerisinde açılması gerekeceği içtihatlarla saptanmıştır. Yahutta sürenin bitiminden önce ihtar gönderilmiş ise bu tür davalar yeni dönem sonuna kadar açılabilecektir.
Olayımızda; davacının davasına dayanak yaptığı 1.10.1990 başlangıç ve 1 yıl süreli sözleşmeye göre 19.10.1990'da açılan dava süresindedir. Ne varki davalı kira ilişkisi devam ederken davacı ile yapılan yazılı bir sözleşme ile kira başlangıcının 1.2.1986 olarak değiştirildiğini ileri sürmüş, bu sözleşmeyi de ibraz etmiştir. Davacının bu ikinci sözleşmeye karşı bir itirazı olmamıştır. Ve böylece davanın açılmasına esas alınacak başlangıç tarihinin ilk sözleşmedeki tarih mi yoksa sonradan yazılı olarak yenilenen sözleşmedeki tarih mi olacağı konusudur, uyuşmazlık çıkmış bulunmaktadır. Bilindiği gibi 6570 sayılı Yasanın 9. maddesinde, yenilenen sözleşmelerde kira parası dışında kiracı aleyhine değişiklik getirilemeyeceği hükme bağlanmıştır. Yasal yenilenmelerle "6570-11" 1989 Ekim başında sona ermesi gereken yıllık kira döneminin 1986 Şubat ayına kadar uzatılıp yenilenmenin o tarihten başlayacağının kabul edilmesi kiracı aleyhine bir değişiklik kabul sayılamayacağından davanın açılmasında bu başlangıç tarihin esas alınması gerekmiştir. Bu tarihe göre de dava süresinde açılmamıştır. 1.2.1990 tarihinde kira dönemi yenilenmiştir. Daha önceden yenilemeyi önleyici bir ihtardan söz edilmemiştir. Bu nedenlerle davanın süreden reddi gerekirken yazılı şekilde hüküm tesisi hatalı bulunmuş hükmün bozulması gerekmiştir.
Sonuç: Yukarıda açıklanan nedenlerle temyiz itirazlarının kabulü ile HUMK.nun 428. maddesi uyarınca hükmün BOZULMASINA, istek halinde peşin alınan temyiz harcının temyiz edene iadesine, 23.9.1991 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.