 |
T.C.
YARGITAY
6. Hukuk Dairesi
E: 1990/9282
K: 1990/9651
T: 09.07.1990
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVA : Mahalli Mahkemesi'nden verilmiş bulunan tahliye davasına dair karar davacı tarafından süresi içinde temyiz edilmiş olmakla gereği düşünüldü:
KARAR : Dava, kötü kullanma sebebiyle kiralananın tahliyesi, istemine ilişkindir. Mahkeme davayı reddetmiş hükmü davacı vekili temyiz etmiştir.
Davacı dava konusu yerin davalıya dükkan olarak kiralanmasına rağmen lastik kaplama işinde kullandığını bu işin çevredeki oturanlara zarar verdiğini hatta davadan kısa bir zaman önce yangın çıktığı akde aykırı kullanım şeklinin ihtara rağmen giderilmediğini ileri sürüp taşınmazın tahliyesini istemiştir.
Davalı davayı kabul etmemiş, bu yerin 1986 yılından beri lastik kaplama işi için kullanıldığını davacının bildiğini aynı zamanda yangında da kusur olmadığını savunmuştur.
Kiralanan yerin ne maksatla kiralandığı maksat dışı kullanılıp kullanılmadığı bir yana, işyerinde davadan bir ay evvel 7.8.1989 günü yangın çıktığı, yangına sebebiyet vermekten davalının yanında çalışan müstahdem hakkında açılan ceza davsının mahkumiyetiyle sonuçlandığı bu dosya içerisinden tesbit delil tutanağında ve mahkumiyet kararından anlaşılmaktadır.
Borçlar Kanunun 256. maddesinde kiracının kiralananı kullanırken tam bir özen göstermesi öngörülmüştür. Kiracının bu özel yükümlülüklerine, istihdam ettiği kimselerin kusurlarıda dahildir. Davalının çalıştırdığı işçisinin yasanın öngördüğü bu özene uymadığı, mahkum olduğu yargı kararı ile bellidir. Kötü kullanmak açıktır. Bu durumda tahliyeye karar verilmesi gerekirken bazı gerekçelerle reddi doğru olmamıştır.
Hüküm bu nedenle bozulmalıdır.
SONUÇ : Yukarıda açıklanan nedenle temyiz itirazlarının kabulü ile HUMK.nun 428. maddesi uyarınca hükmün BOZULMASINA, istek halinde peşin alınan temyiz harcının temyiz edene iadesine 9.7.1990 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.