 |
T.C.
YARGITAY
6. Hukuk Dairesi
E: 1990/8927
K: 1990/9203
T: 22.06.1990
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVA : Mahalli Mahkemesi'nden verilmiş bulunan tahliye davasına dair karar davalı tarafından süresi içinde temyiz edilmiş olmakla gereği düşünüldü:
KARAR : Dava iki haklı ihtar nedeniyle tahliye ve alacak isteminden ibarettir. mahkemece dava kabul edilmiş hüküm davalı vekilince temyiz edilmiştir.
1 - Bir kira yılı içinde yapılmış 2 haklı ihtara dayanan tahliye davasının kiralayan tarafından açılması gerekir. Kiralayan durumunda olmayan maliğin bu davayı açabilmesi için önce kiracıya ihtar tebliğ ettirilerek kira bedellerinin kendisine ödenmesini istemesi ondan sonra ihtarları göndermesi gerekir. Dava hakına ilişkin olan bu hususun mahkemece kendiliğinden nazara alınması icabeder.
Bu davanın 6570 sayılı Yasanın 7/e maddesi ve yerleşmiş içtihatlar uyarınca akdin hitamını izleyen 1 ay içinde açılması zorunludur. İhtarlar dava şartı olduğu için süre kesme niteliğine haiz değildir. süre konusu kamu düzenine ilişkin olması sebebiyle re'sen gözetilmesi gerekir.
İhtarların bir kira yılı içinde muaccel hale gelmiş (istenebilir durumu almış) değişik ayların kirasına ilişkin olarak en az iki defa kiracıya tebliğ edilmesi haklılığı içinde ödemelerin ihtarların tebliğinden önce yapılmaması şarttır. Tebliğden sonra yapılan ödemelerin hukuki değeri yoktur. İhtarlar tebliği ile hukuki sonuç doğuracağından ödemelerde tebliğ tarihinin esas alınması şarttır. Keşide tarihi sadece muaccelliyet bakımından özen taşımaktadır. Zira muaccel olmayan (henüz ödenmesi gerekmeyen) kira parasının istenmesi mümkün değildir.
Süresiz akitlerde ve kira bedelinin senelik ödenmesi gereken hallerde iki haklı ihtar oluşmaz.
Olayımızda: Davacı bir kira yılı içinde iki haklı ihtar nedeniyle tahliye isteminden ibarettir. Bu sebeple açılacak davaların ne zaman açılacağı ihtarların nasıl çekileceği yukarıda açıklanmıştır. Davanın yukarıda açıklanan esaslar hiç dikkate alınmadan değerlendirildiği görüldüğünden hükmün bozulması gerekmiştir.
2 - Kabul şekli olarak da alacak miktarı dilekçede belirtilmeden ve buna göre harç ikmal edilmeden alacağın tahsiline karar verilmesi de ayrıca hatalı görülmüştür.
SONUÇ : Yukarıda açıklanan nedenlerle temyiz itirazlarının kabulü ile HUMk.nun 428. maddesi uyarınca hükmün BOZULMASINA, istek halinde peşin alınan temyiz harcının temyiz edene iadesine, 22.6.1990 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.