 |
T.C.
YARGITAY
6. Hukuk Dairesi
E: 1990/8328
K: 1990/8973
T: 20.06.1990
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVA : Mahalli Mahkemesi'nden verilmiş bulunan yukarıda tarih ve numarası yazılı Vakıf davasına dair karar Vakıflar Genel Müdürlüğü tarafından süresi içinde temyiz edilmiş olmakla dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
KARAR : Dava Vakfiyede yapılan değişikliğin tescili isteğine ilişkindir. Mahkeme davanın kabulüne karar vermiş, hükmü Vakıflar İdaresi temyiz etmiştir. 1 - Vakıf senedinde, dilekçede belirtilen ilaveler yapıldığını ve bu ilavelerin tescili istenmiştir. Bu değişikliği gerektiren Vakıf Genel Kurul kararına dosyada rastlanmamıştır. Önce bu ilaveyi öngören genel kurul kararı getirilip ilavesi istenen metnin Anayasanın 24. maddesinde sözü edilen din kurallarının siyasi veya kişisel çıkarı yahutta nüfuz sağlama amacıyla her ne surette olursa olsun dini veya din duygularını, yahutta dince kutsal sayılan sözleri istismar veya kötüye kullanmak halinin mevcut olup olmadığının incelenmesi ve ondan sonra M.K.'nun 74/2. maddesinde kanuna, ahlaki ve adabi veya milli menfaatlere aykırı veya siyasi bir düşünce veya belli bir ırk veya cemaat mensuplarını destekleme gayesi güdüp gütmediğinin ayrıca, incelettirilmesi ve bu açılardan bir değerlendirmeye tabi tutulması gerekirken böyle bir inceleme yapılmamış olması kararın bozulmasını gerektirmiştir.
2 - Kabul şekli itibariyle Vakıf, M.K.'nun 74. maddesi gereğince resmi senetle veya vasiyet yolu ile kurulur ve vakfedenin ikametgah, Asliye Mahkemesi nezdinde tutulan sicile tescil ile tüzel kişilik kazanır. Noterlik Kanununun 89. maddesi uyarınca Vakıf senedinin düzenleme şeklinde yapılması zorunludur. Düzenleme şeklinin nasıl yapılacağı aynı Yasanın 94. maddesinde belirtilmiştir. Noterlik Yasasının 81 ve B.K.'nun 12. maddesi gereğince senette yapılmak istenen değişiklik ve düzeltmeninde yine aynı şekilde yani düzenleme biçiminde yapılması şarttır.
Yukarıda açıklandığı üzere ilave maddenin Noterlik Kanununun 84, 89 ve B.K. 12. maddesine göre noterlikçe re'sen düzenleme şeklinde yapılması gerektiği halde bunada uyulmamış olması ikinci bir bozma sebebi sayılmıştır.
SONUÇ : Yukarıda açıklanan sebeplerle temyiz itirazlarının kabulü ile H.U.M.K.'nun 428. maddesi uyarınca hükmün BOZULMASINA istek halinde peşin alınan temyiz harcının temyiz edene iadesine 20.6.1990 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.