 |
T.C.
YARGITAY
6. Hukuk Dairesi
E: 1990/650
K: 1990/953
T: 31.01.1990
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVA : Mahalli mahkemesinden verilmiş bulunan tahliye davasına dair karar, davalı tarafından süresi içinde temyiz edilmiş olmakla; dosyadaki bütün kağıtlar okunup, gereği görüşülüp düşünüldü:
KARAR : Dava işyeri ihtiyacı sebebiyle kiralananın tahliyesi istemine ilişkindir. Mahkemece, istem gibi karar verilmiş ve hükmü davalı vekili temyiz etmiştir.
Davacı vekili, müvekkilinin oğlu Yusuf'un boşta olduğunu, kiralananda ayakkabı ticareti yapacağını iddia ederek kiralananın tahliyesini istemiştir. Davalı vekili ihtiyaç iddiasının gerçek ve samimi olmadığını, fahiş kira isteminin kabul edilmemesi üzerine bu davanın açıldığını, esasen davacının malikleri bulunduğu Bağlar Gürsel Cad. 2/B numaradaki dükkanın boş bulunduğunu, davacının oğlunun oradada aynı işi yapmasının mümkün bulunduğunu, keşif yapıldığında oranın da işe uygun olduğunun anlaşılacağını savunarak davanın reddini istemiştir. Taraf tanıkları, her iki tarafın iddia ve savunmasını doğrulayıcı açıklamalarda bulunmuşlardır. Ancak, şahitlerin savunmada geçen boş dükkan hakkında bir bilgi vermedikleri, bu konunun kendilerinden sorulmadığı anlaşılmaktadır. Davacı vekili, ise uygun boş dükkan bulunduğu def'isini kabul etmediğine göre bu yönün tanıklardan sorulması, ayrıca araştırılması ve gerektiğinde keşif de yapılıp işe uygunluk durumunun saptanması, bundan sonra tüm delillerin birlikte değerlendirilmesiyle varılacak sonuca göre karar verilmesi gereklidir. Bu esaslardan zuhul olunarak noksan tahkikatla yazılı şekilde tahliye kararı verilmesi usul ve yasaya aykırıdır. Hüküm bu nedenle bozulmalıdır.
SONUÇ : Yukarıda açıklanan nedenlerle temyiz itirazının kabulü ile HUMK.nun 428. maddesi uyarınca hükmün BOZULMASINA, istek halinde peşin alınan temyiz harcının temyiz edene iadesine, 31.1.1990 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.