 |
T.C.
YARGITAY
6. Hukuk Dairesi
E: 1990/3407
K: 1990/3566
T: 12.03.1990
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVA : Mahalli mahkemesinden verilmiş bulunan tahliye davasına dair karar davacı tarafından süresi içinde temyiz edilmiş olmakla gereği görüşülüp düşünüldü:
KARAR : Dava temerrüt nedeniyle tahliye ve 12 milyon lira alacağının tahsili istemi olup mahkeme davanın reddine karar vermiştir. Karar süresinde davacı tarafından temyiz edilmiştir.Davacı vekili kira sözleşmesinde her yıl kira parasının % 30 artırılacağı koşulunun kabul edildiğini, davalının 1987 yılında yıllık 3 milyon olan kira parasını 1988 yılında 6 milyona çıkarttığını, 1990 yılında da yıllık kira parasını 1988 yılında 6 milyona çıkarttığını, 1990 yılında da yıllık kira parasının harici anlaşma gereği 12 milyon olduğunu, ihtara rağmen 30 günlük süre içinde noksan ödeme yapıldığını iddia ederek kiralananın tahliyesini ve takibin devamını talep etmiştir. Davalı vekili 1988 yılında yıllık kira parasını 6 milyona çıkarttığını, sözleşmede kabul edilen yıllık % 30 koşulunun sadece bir yıl için geçerli olduğunu ve bu itibarla ihtarında tebliğ tarihine göre 24.6.1989 tarihinde 30 günlük süre içinde 6 milyonu davacı emrine yatırdığından temerrüde düşmediğini savunmuştur.
Taraflar arasında yapılan 1.6.1987 başlangıçlı ve 1 yıl süreli sözleşmede yıllık kira parasının 3 milyon olduğu, her yıl peşin ödeneceği ve her yıl kira döneminde de % 30 zam yapılacağı özel şartlarda kabul edilmiştir. Artış miktarı belli ve muayyen olduğundan artışın sadece 1 yıl için geçerli olduğunun kabulü mümkün değildir. 1.6.1988 tarihinde başlayan kira dönemi için davalı kendiliğinden % 100 artış yaparak yıllık kira parasını 6 milyona çıkarmış ve bu miktarı ödemiştir. Bu hususta taraflar arasında uyuşmazlık yoktur. Uyuşmazlık 1.6.1989 tarihinde başlayan kira dönemi için ödenmesi gereken kira parasının miktarının saptanmasında toplanmaktadır. Davacının iddia ettiği gibi 1988 kira döneminde belirlenen kira parasının davalı tarafından % 100 artırılması zorunluluğu yoktur. Ancak sözleşmede kabul edilen her yıl % 30 artış miktarı da nazara alınıp 1989 yılı kira parası için de 7.800.000 TL ödemesi gerekir. Oysa davalı 24.6.1989 6 milyon ödemiş olmakla noksan ödeme yapıldığından temerrüd olgusu gerçekleşmiştir. Bu nedenle kiralananın tahliyesine ve noksan ödenen 1.800.000 TL kira alacağının tahsiline karar vermek gerekirken yazılı şekilde karar verilmesi usul ve yasaya aykırı bulunduğundan kararın bozulması gerekmiştir.
SONUÇ : Yukarıda açıklanan nedenlerle temyiz itirazlarının kabulü ile HUMK.nun 428. maddesi uyarınca hükmün BOZULMASINA 12.3.1990 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.