 |
T.C.
YARGITAY
6. Hukuk Dairesi
E: 1990/16631
K: 1991/91
T: 14.01.1991
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVA : Mahalli Mahkemesinden verilmiş bulunan yukarıda tarih ve numarası yazılı tahliye davasına dair karar davalılar tarafından süresi içinde temyiz edilmiş olmakla dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
KARAR : Dava temerrüt nedeniyle tahliye davası olup mahkeme davanın kabulüne karar vermiştir. Karar süresinde davalı tarafa temyiz edilmiştir.
Davacı davalıların müştereken kiraladıkları taşınmazın kira aktine göre muaccel olan 1989 Ocak ayı kira parasını temerrüd ihtarına rağmen yasal sürede ödemediğinden temerrüd nedeni ile tahliyesini istemiştir.
Davalılar her nekadar kira aktinde kendileri kiracı olarak gözükmekte iselerde işlerini uzun süre önce 1983 te Anonim Şirket haline dönüştürerek işlerini yürüttüklerini ve bu halinde davacı tarafça ve eski kiralayanca bilindiğini ve o tarihden beri kira paralarının şirket tarafından ödendiğini davacının iktisabından sonrada ödemelerin şirket tarafından yapıldığını böylece kendilerine çevrilen husumetin hatalı olduğunu davanın husumet yönünden reddi gerektiğini ileri sürmüşlerdir.
Gerçekten dava konusu yerin 983 den beri A.Ş. tarafından kullanıldığı ve o tarihten itibaren kira paraların eski malike şirket tarafından ödenip bu ödemelerinde eski malik tarafından kabul edildiği böylece fiilen durumun hukukileştiği anlaşıldığından davalılara gönderilen temerrüt ihtarının ve açılan davanın hukuki sonuç doğuracağının kabulü mümkün değildir. Bu nedenle davanın reddine karar verilmesi gerekirken yazılı şekilde davanın kabulüne karar verilmesi hatalı bulunduğundan hükmün bozulması gerekmiştir.
SONUÇ : Yukarıda açıklanan nedenlerle temyiz itirazlarının kabulü ile HUMK.nun 428. maddesi uyarınca hükmün BOZULMASINA, 14.1.1991 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.