 |
T.C.
YARGITAY
6. Hukuk Dairesi
E: 1990/16591
K: 1991/165
T: 15.01.1991
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVA : Mahalli mahkemesinden verilmiş bulunan tahliye davasına dair karar davalı tarafından süresi içinde temyiz edilmiş olmakla gereği görüşülüp düşünüldü:
KARAR : Dava feshi ihbar nedeniyle kiralananın tahliyesi istemine ilişkindir. Mahkeme davayı kabul etmiş, hükmü davalı vekili temyiz etmiştir.
Davacı, davalının geçersiz sözleşme gereğince, kiralananı işgal ettiğini, fuzuli işgal nedeniyle tahliyesini istemiştir.
Davalı belediye başkanı ile yapılmış bir mukavele olduğunu, yıllık kiranın ödendiğini, davanın reddini savunmuştur.
Gerçekten, dava konusu taşınmazın kiraya verilmesi encümen kararı üzerine ihale işlemlerine tabi tutulduğu (Devlet İhale Kanunu hükümlerine göre) anlaşılmaktadır. Ve bu ihale sonucu, davalının üzerinde kaldığı; ancak, davalı İhale Kanunu'nun öngördüğü teminatı kesin teminata çevirmeden noterden sözleşme yaptığı ve bu kira sözleşmesine göre taşınmazı kullanmaya başladığı iddia, savunma ve dosyadaki bilgi ve belgelerden anlaşılmaktadır.
2886 sayılı Devlet İhale Kanunu'nun 53. maddesinde ihalelerin sözleşmeye bağlanacağından bahsedilmiş ve 57. maddede noterlikçe tescil edilmiş sözleşmeden söz edilmişse de B.K. nda kira sözleşmesi, herhangi bir şekil şartına tabi tutulmamıştır. B.K. 248. maddesinde bir taşınır veya taşınmaz malın bir bedel karşılığında kullanma hakkının başkasına bırakılması, kira akdinin oluşması için yeterli sayılmıştır.
Davalı da belediye başkanı ile yaptığı sözleşmeye göre kira bedeli ödeyerek bu taşınmazı kiracı sıfatı ile kullanmaktadır. Artık bu durumda kiracılık akdi ilişkisinin doğmadığından söz edilemez.
Böyle olunca, bu ilişkinin sona ermesi, ancak B.K. ve taşınmazın bulunduğu yer ve niteliği itibariyle 6570 sayılı yasada tahliye için öngörülen sebepler ileri sürülüp isbat edilmesiyle mümkün olacağından ve böyle bir tahliye sebebi de öne sürülmediğine göre davanın reddi gerekirken, yazılı şekilde kabul kararı verilmesi hatalı görüldüğünden hükmün bozulması gerekmiştir.
SONUÇ : Yukarıda açıklanan nedelerle temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün HUMK.nun 428. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 15.1.1991 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.