 |
T.C.
YARGITAY
6. Hukuk Dairesi
E: 1990/16030
K: 1991/58
T: 14.01.1991
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVA : Mahalli mahkemesinden verilmiş bulunan tahliye davasına dair karar davalı tarafından süresi içinde temyiz edilmiş olmakla gereği görüşülüp düşünüldü:
KARAR : Dava, imar amaçlı esaslı tamirat ve tadilat nedeniyle tahliye davası olup mahkeme davanın kabulüne karar vermiştir. Karar süresinde davalı tarafça temyiz edilmiştir.
Davacılar murisleri tarafından kiralanan otel kısmına bir kat ilave etmek, kiralananın tadil ve tevsii için proje hazırlattıklarını ve bu projenin belediyenin ilgili birimi tarafından tasdik edildiğini ve inşaat ruhsatı aldıklarını ileri sürüp tahliye istemişlerdir.
Davalı ana taşınmazda kat irtifakı bulunduğu ve taşınmazda esaslı tamirat,tadilat ve tevsi için 634 sayılı yasanın 44. maddesine göre bütün kat irtifakı sahiplerinin ittifakla verecekleri karar mevcut olması gerektiğini, böyle bir kararın mevcut olmadığı diğer savunma sebepleri yanında ileri sürüp davanın reddini istemişlerdir.
Gerçekten dava konusu taşınmazın bulunduğu ana binanın kat irtifakına tabi olduğu gelen tapu kayıtlarından anlaşılmaktadır. Kat Mülkiyeti Kanunun 12 nci maddesinin değişik hükümlerine göre kat mülkiyeti kurulmamış olsa dahi bu yerde ana gayrimenkulün yönetiminde kat mülkiyeti hükümlerinin uygulanacağı öngörülmüştür. Aynı yasanın 44.maddesinde ise anataşınmazın üstüne kat ilavesi veya mevcut çekme kat yerine ilave kat yapılması yahut da arsanın boş kısmında 24.maddenin 2 nci fıkrasında yazılı yerlerin sonradan yapımı ve tadili için kat malikleri kurulunun oybirliği ile karar vermesi gerekmektedir. Dosya içerisinde böyle bir karara rastlanmamıştır. Öncelikle böyle bir kararın alınıp alınmadığı araştırılmadan karar verilmesi bozmayı gerektirmiştir.
Bir kaç malikinin yapılacak işe muvafakat etmeleri yasanın öngördüğü kurul kararı niteliğinde olmadığından yeterli görülmemiştir ve kat irtifaklı arsa üzerine bina yapıldığına göre sözü edilen yasanın 49.maddesinin de olayda uygulama olanağı yoktur.
SONUÇ : Temyiz olunan kararın yukarıda açıklanan nedenle BOZULMASINA, bozma nedenine göre sair hususların incelenmesine şimdilik yer olmadığına 14.1.1991 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.