 |
T.C.
YARGITAY
6. Hukuk Dairesi
E: 1990/16004
K: 1991/1733
T: 11.02.1991
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVA : Mahalli mahkemesinden verilmiş bulunan ortaklığın giderilmesi davasına dair karar bir kısım davacılar tarafından süresi içinde temyiz edilmiş olmakla gereği görüşülüp düşünüldü:
KARAR : Dava bir adet taşınmaz mal ortaklığının giderilmesi istemine ilişkindir. mahkeme kat mülkiyeti kurulmak suretiyle ortaklığın giderilmesine karar vermiş, hükmü davacı vekili temyiz etmiştir.
1 - Davacıların müşterek miras bırakanları ile davalı arasında adiyen yapılan daire karşılığı inşaat sözleşmesinde inşaat sözleşmesinin konumuzla ilgili hükümlerine göre 31 ve 32 parsellerdeki imar uygulamasında tevhiden 147 parsel numarasını almıştır. Bu taşınmazın % 40 payı ile bitişiğindeki 30 kadastro 148 imar numaralı parselin de tamamı davalıya temlik edilmek suretiyle 147 parsel üzerine yüklenici tarafından yapılacak ana binadan 9 bağımsız bölüm verilmesi suretiyle anlaştıkları, ancak davası tarafın 148 parselin tamamını değil de 40/100 payını davalıya temlik ettiği, kalanını vermediği ve davalının 147 parseldeki payının % 25 artırılması için davacılar aleyhine açtığı tapu iptal davasının redle sonuçlanıp kesinleştiği, böylece bu parselin mülkiyet durumun değişmediği, buna rağmen davacıların sözü edilen inşaat sözleşmesine göre daire verilmesini istedikleri anlaşılmaktadır.
Davacıların ileri sürüp davalı tarafından kabul edilmeyen bu uyuşmazlık şahsi hak niteliğinde yanı bir uyuşmazlıktır. Bu uyuşmazlığın değeri sulh mahkemesinin görevini aştığına göre davacının öncelikle şahsi haklarını görevli mahkemede çözdürmeleri için kendilerine mehil verilmesi, görevli mahkemeye açtıkları davanın sonucunu beklenmesi ve bu sonuca göre ortaklığın kat mülkiyeti çevrilmesi gerekirken bu ihtilaf çözümlenmeden ortaklığın giderilmesine karar verilmesi hatalı olmuştur.
2 - Kabul şekli itibariyle de 634 sayılı Kanunu 12. maddesindeki belgeler taraflarca veya re'sen tamamlanmadan karar verilmiş olması da ayrı bir bozma sebebi sayılmıştır.
SONUÇ : Yukarıda açıklanan nedenlerle temyiz itirazlarının kabulü ile HUMK.mnun 428. maddesi uyarınca hükmün BOZULMASINA, 11.2.1991 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.