 |
T.C.
YARGITAY
6. Hukuk Dairesi
E: 1990/13393
K: 1990/13789
T: 09.11.1990
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVA : Mahalli Mahkemesi'nden verilmiş bulunan ortaklığın giderilmesi davasına dair karar bir kısım davalılar tarafından süresi içinde temyiz edilmiş olmakla dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
KARAR : Dava bir parça taşınmazda ortaklığın giderilmesi isteminden ibarettir. Mahkemece satışa karar verilmiş hüküm bir kısım davalı vekilince temyiz edilmiştir.
1 - Tapudaki yazılara toplanan delillere göre davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışındaki temyiz nedenleri kabul edilmemiştir.
2 - Satış yoluyla ortaklığın giderilmesi istenilen taşınmaz üzerinde bina ağaç vesaire gibi muhtesat varsa bunlar. M.K. 619. maddesi uyarınca arzın mütemmim cüz-ü sayıldığından arzla birlikte satışına karar verilir. Ancak bunların bir kısım paydaşlara aidiyetine ilişkin tapuda şerh varsa veya bu hususta tüm paydaşlar ittifak ediyorsa o takdirde değerlere göre oran kurulması ve satış parasının bu oran esas alınarak dağıtılması gerekir. Oran kurulurken muhtesatın ve arzın dava tarihi itibariyle ayrı ayrı değeri takdir ettirilir. Bu değerler toplanarak taşınmazın tüm değeri saptanır, bulunan tüm değer muhtesat bedeline ve arzın kıymetine ayrı ayrı oranlanarak yüzde itibariyle ne kadarının muhtesata ne kadarının arza isabet ettiği belirlenir. Satış bedelinin dağıtımında da bulunan bu yüzde nisbetler gözönünde tutularak muhtesata isabet eden kısmın sadece muhtesat sahibine veya payları nisbetinde sahiplerine arza isabet eden kısmında paylar oranında tüm paydaşlara verilmesi icap eder.
Muhtesatın arzın paydaşlarına değilde 3. şahsa aidiyetinin anlaşılması halinde bu şahsı muhtesat nedeniyle davaya dahil etme ve ona satış bedelinden pay verme mümkün değildir.
Olayımızda: Dava konusu taşınmaz üzerindeki taşınmazların aidiyeti tartışma konusu olmayan muhtesat bulunmaktadır. Bu muhtesat için yukarıda açıklandığı şekilde oran kurulup muhtesat bedellerinin sahiplerine verilmek suretiyle ortaklığın giderilmesine karar verilmemiş olması bozma sebebi sayılmıştır.
SONUÇ : Yukarıda ikinci maddede açıklanan nedenlerle temyiz itirazlarının kabulü ile HUMK.nun 428. maddesi uyarınca hükmün BOZULMASINA istek halinde peşin alınan temyiz harcının temyiz edene iadesine 9.11.1990 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.