 |
T.C.
YARGITAY
6. Hukuk Dairesi
E: 1990/11305
K: 1990/11724
T: 05.10.1990
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVA : Mahalli mahkemesinden verilmiş bulunan tahliye davasına dair karar, davalı tarafından süresi içinde temyiz edilmiş olmakla; dosyadaki bütün kağıtlar okunup, gereği görüşülüp düşünüldü:
KARAR : Dava, akde aykırılık nedeni ile tahliye istemidir. Mahkemece, tahliyeye karar verilmiş; hüküm davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Davacı, dava konusu yerde köpek beslendiğinden ve davalının bir kira yılında iki haklı ihtara sebebiyet verdiğinden taşınmazın tahliyesini istemiş, sonradan davasını akde aykırılık nedenine hasretmiştir. Davalı vekili de davayı kabul etmemiş ancak köpek sahibi bir komşusuna tatile gittiği süre içinde köpeğine baktığını ve ondan sonra köpeğin geri verildiğini savunmuştur.
Mahkeme, köpek beslemenin açıktan kötü kullanma olduğunu kabul ederek tahliyeye karar vermiştir. Kiracı; kiralananı, kiralama amacına uygun şekilde özenle kullanmakla yükümlüdür. Bu yükümlülüğe uymayan kiracı süreli ihtara rağmen muhalefetinde ısrar ederse kiralayan akdi feshettirebilir (BK. m. 256). Konutta normal biçimde köpek beslemek açıktan kötü kullanmak değil kiralananı olsa olsa özenle kullanma borcuna aykırılık teşkil eder. Davacının davalıya belli bir süre vererek bu aykırılığın giderilmesini isteyen bir ihtarnamesi yoktur. Üstelik dinlenen davalı tanıkları apartmanda bir komşunun tatile çıkarken geçici bir zaman için köpeğini davalıya emaneten bıraktığını söylemişlerdir. Bu hale göre davanın reddine karar verilmesi gerekirken aksine düşünce ve aynı nitelendirme ile tahliye kararı verilmesi isabetli görülmediğinden hükmün bozulması gerekmiştir.
SONUÇ : Yukarıda açıklanan nedenlerle temyiz itirazlarının kabulü ile HUMK.nun 428. maddesi uyarınca hükmün BOZULMASINA, istek halinde peşin alınan temyiz harcının temyiz eden iadesine, 5.10.1990 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.